کار کردن، زحمت کشیدن، عرق ریختن و به ثمر رساندن کار و در نتیجه مزد گرفتن در برابر آن، نه در فرهنگ اقتصادی کشور ما بلکه در تمام دنیا اصلی اساسی است. امری که جایگاه ویژه در رونق اقتصادی، سودآوری اجتماعی، رفاه عمومی و به طور خلاصه در پیشرفت یک کشور دارد اما مدتی است بی‌محابا در معرض هجوم انواع کارنکردن‌ها و برنده شدن‌های رنگارنگ و پول‌های بادآورده و پوشالی قرار گرفته است.
از اصول اولیه و بدیهی اقتصاد و پیشرفت، که حتی موضوع انشاء و سرمشق خوشنویسی مدارس بود و روی آن تمرین می‌شد؛ این ابیات از قصیده سعدی بود:
پرهیزگار باش که دادار آسمان فردوس جای مردم پرهیزگار کرد
نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد
هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد
اما گویا؛ چند وقتی است که این اصل بدیهی و جهان شمول دیگر درست کار نمی‌کند! یا در رسانه‌های عمومی چنین القا می‌گردد که این اصل جایگاه خود را از دست داده و اتفاقاً دانا و زرنگ آن است که دانه نکاشته، محصول درو کند و خروارها پول برنده گردد! یک شبه ره صد ساله رود و خاک حجره نخورده، تاجر بازار گردد.
کار کردن، زحمت کشیدن، عرق ریختن و به ثمر رساندن کار و در نتیجه مزد گرفتن در برابر آن، نه در فرهنگ اقتصادی کشور ما بلکه در تمام دنیا اصلی اساسی است. امری که جایگاه ویژه در رونق اقتصادی، سودآوری اجتماعی، رفاه عمومی و به طور خلاصه در پیشرفت یک کشور دارد اما مدتی است بی‌محابا در معرض هجوم انواع کارنکردن‌ها و برنده شدن‌های رنگارنگ و پول‌های بادآورده و پوشالی قرار گرفته است.
برای مطالعه ادامه مطلب و دریافت فایل آن، به سایت هسته نوآوری مراجعه کنید:
- منبع خبر : سایت هسته نوآوری مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)
