معمولاً ملت‌ها افتخارات مختلفی دارند که باعث مباهات آنها در عرصه بین‌المللی می‌شود مانند موفقیت در فوتبال، داشتن یک اثر باستانی خاص، داشتن فرهنگ و تمدن کهن و غنی، برخورداری از شرکت‌های تولیدی موفق و برندهای تجاری و ... . یکی دیگر از مواردی که در ذهن برخی از مردم ایران باعث افتخار بوده «قیمت برابری ارز ملی» است. یعنی ایرانیان دوست دارند که ارزش پول ملی کشورشان در مقایسه با ارز سایر کشورها بالا باشد و این را باعث غرور ملی تلقی می‌کنند.

سر درب مغازه‌ها و تابلوهای سطح شهر خبری از زبان انگلیسی نیست. این مسئله درد سربزرگی می‌شود مخصوصاً به هنگام خرید. اگر علامت مک‌دونالد را نشناسی یا عکس خوک روی پنیر را نبینی یا نتوانی با انواع و اقسام روش‌ها، نوشیدنی بدون الکل از مغازه‌دار طلب کنی؛ آن زمان است که باید در گوشه‌ای بنشینی و زانویت را در بغل‌گیری تا با یادگیری بر هیبت زبان روسی فائق آیی.

کار کردن، زحمت کشیدن، عرق ریختن و به ثمر رساندن کار و در نتیجه مزد گرفتن در برابر آن، نه در فرهنگ اقتصادی کشور ما بلکه در تمام دنیا اصلی اساسی است. امری که جایگاه ویژه در رونق اقتصادی، سودآوری اجتماعی، رفاه عمومی و به طور خلاصه در پیشرفت یک کشور دارد اما مدتی است بی‌محابا در معرض هجوم انواع کارنکردن‌ها و برنده شدن‌های رنگارنگ و پول‌های بادآورده و پوشالی قرار گرفته است.

بازار و بازاریان اعتبار خودشان را از تولید و تولیدکننده می‌گیرند. اما گاهی در خرید و فروش‌ها، نقش و اعتبار واقعی تولیدکننده، دیده نمی‌شود و علی‌رغم اثر جدی که در خلق ارزش دارد از معامله غایب می‌شود و همین می‌شود که گاهی حق و حقوق آن فراموش شده و کالا، از اصل و خاستگاه واقعی‌اش جدا شده و در بستری، غیر از بستر واقعی خودش عرضه می‌شود.

کار ویژه این مؤسسه افزایش نوآوری و کارآفرینی در اروپا است و شعار ساده آن عبارتست از: «قدرت را باید در تنوع جستجو کرد». این مؤسسه از توسعه پویای همکاری‌های بین دانشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و شرکت‌ها حمایت می‌کند و به دنبال توسعه محصولات نوآورانه و تربیت نسل جدیدی از نوآوران است. آنها ایده را به بازار می‌آورند، دانشجویان را به کارآفرینان تبدیل می‌کنند و مهم‌تر از همه نوآوری می‌کنند.

«حمایت از کالای ایرانی» در عین سادگی معنایی، دارای مفهومی چند لایه بوده که در هر سطح راهبردهای خاص خود را می‌طلبد. در ادامه به برخی مواردی که به نظر می‌رسد اشاره می‌کنم (بدیهی است تکمیل و ارتقای آن نیازمند گفتگو و هم‌اندیشی‌های متعددی دارد):