همان‌طور که از عنوان «خدمات متقابل هنر و اندیشه» برمی‌آید،‌ این تعامل دارای دو بعد اصلی است. بعد نخست «خدمت هنر به اندیشه» است و بعد دیگر «خدمت اندیشه به هنر». در قسمت نخست از این سلسله نوشتار، نکاتی ناظر به معضلات موجود در مسیر برقراری «خدمت هنر به اندیشه» در جامعه ایرانی مطرح می‌شود.

تا آنگاه که جامعه اسلامی از نعمت وجود حضرت آیت‌الله مهدوی‌کنی و حضرت آیت‌الله مجتبی طهرانی بهره‌مند بود بسیاری از مؤثرین هیئت میثاق با شهدا خود را شاگرد و ذیل ارشادات ایشان تعریف می‌نمودند و در طی طریق به رسم شاگردی قدم برمی‌داشتند و لذاست که در نوآوری‌های خود موفق بوده‌اند.

...بدانیم حسین پر از واقعه است، پس "اذا وَقَعَتِ الواقعه" برای هروقت‌مان روضه‌ای دارد مکشوفه و سرباز... هم "ثُلّةٌ مِنَ الاولین" دارد و هم "قَلیلٌ مِنَ الاخَرین"... هم قاسم بن الحسن علوی دارد، هم قاسم ابن الحسن سلیمانی... همین است که حسین برایمان حسین شده.... آخر یک سال است و یک محرم....یک دنیاست و یک حسین...

باوجود این‌که اعطای منابع از سوی دولت به مردم در قالب عقد قرض، تحول جدی در نوع ارتباط مالی مردم و دولت محسوب می‌شود و می‌توان از این تحول به‌عنوان یک دستاورد یاد کرد؛ لیکن تجربه اول قرض دولت به مردم با آسیب‌هایی همراه بوده و آسیب‌شناسی آن می‌تواند ایده‌های مغتنمی جهت استمرار هرچه بهتر آن در اختیار سیاست‌گذار قرار دهد.

در همه داشته ها و ظرفیت های هیئت میثاق، می توان 18 نوآوری منحصر به فرد را برشمرد: نوآوری در همسوسازی، نوآوری در پایداری، نوآوری در تعلق نهادی و ...

پدیده های نو، خیلی نزدیکمان هستند. لازم نیست همیشه فکری ناب و ایده ای بکر، صنعی جدید را برایمان رقم بزند. کافی است داشته‌های اطرافمان را خوب بشناسیم و از تلاقی بردارهای آنها، فضای ترکیبی جدیدی را رقم بزنیم که پر از نونگری، نو بودگی و نوشدگی باشد. هیئت میثاق با شهدای بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع)، مثالی زنده از فهم و شناسایی ظرفیت‌ها و قرار دادن آنها در موقعیتی است که برآیند آنها نهادی ممتاز، پرثمر، الگو و از همه مهم‌تر، پر از ظرفیت‌های زاینده نوآوری مداوم و مستمر است.

هنر چیزی نیست جز اشاره به اسماء حسنی و صفات جمال الهی و کدام‌یک از اسماء حسنی شیرین تر و کدام جمال الهی جمیل تر از حسین؟!

«احیاء ذکر»، تنها مرتبه ای از مراتب «احیاء امر» است

آیا هیئت تراز به معنای ساختاری جدید در هیئات مذهبی است؟ ساختاری مجزا از تاریخ چندهزار ساله عزاداری شیعیان؟ پرسشی مهم تر: آیا هیئت تراز به معنای تلاش برای یکسان سازی محتوا و فرهنگ عزاداری است؟ به نحوی که گویی هیئات از روی یک الگو کپی شده اند؟ یادداشت پیش رو در پی تبیین معنای صحیح هیئت تراز است تا از ابهام ها پیرامون این مفهوم نوین بکاهد.