چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی نسبت به کاربرد واژگان بیگانه در نشان‌های محصولات ایرانی و استفاده از آنها در آگهی‌های بازرگانی، واکنشی نشان نمی‌دهد؟
چرا شورای عالی انقلاب فرهنگی نسبت به کاربرد واژگان بیگانه در نشان‌های محصولات ایرانی و استفاده از آنها در آگهی‌های بازرگانی، واکنشی نشان نمی‌دهد؟
“ببخشید من متأسفانه تایم ندارم بیام جلسه؛ یه کار فوری پیش اومد فردا کلا بیزی هستم. شما پرزنت کن به جای من. راستی یادت باشه یه پلان‌بندی جدیدی باید از کار داشته باشیم. ان‌شاءالله فردا همه چیز اوکی باشه. موفق باشی، بای.”
این نحوه صحبت کردن و نگارش در گوشی تلفن‌های همراه، کار روزانه میلیون‌ها ایرانی است. برای برخی‌ها استفاده از لغات بیگانه، نشان‌دهنده تشخص و جایگاه علمی و اجتماعی است. برای برخی‌ها، بسیاری از کلمات ظاهرا معادل فارسی ندارد و از بس واژگان خارجی استفاده شده، ناخودآگاه فرد همان کلمات را بازیابی می‌کند.
زبان آیینه فرهنگ و هویت ملی هر کشوری است. شاید هیچ کس به اندازه فردوسی برای حفظ و احیای زبان فارسی زحمت نکشیده، تا جایی که برخی‌ها گفته‌اند اگر شاهنامه او سروده نمی‌شد، اکنون بسیاری از ایرانیان چیزی از زبان فارسی نمی‌دانستند. حال باید دید ما وارثان گنجی که فردوسی آن را در پیچ و خم تاریخ به سختی حفظ کرد و عبور داد، چگونه با این زبان رفتار کرده‌ایم و آیا امانت‌دار خوبی برای آن بوده‌ایم؟
متأسفانه تلویزیون پر شده است از تبلیغاتی که از کلمات بیگانه استفاده می‌شود. بسیاری از برندهای محصولات ایرانی، به زبان فارسی نیستند. پوشک مای‌بیبی (my baby)، محصول جدیدی به نام پول آپ (pull up) را به بازار عرضه کرده است و مخاطبی که شاید زبان انگلیسی نداند، در حال فکر کردن به ارتباط میان پول و پوشک باشد! شرکت میهن، محصول جدیدی به نام فروت لند (fruit land) را به بازار عرضه کرده است. پنیر صباح نوآوری جدیدش در تولید محصولی است که بسته‌بندی متفاوتی دارد. این شرکت پنیری در ظرف شیشه‌ای تولید کرده است و آن را پنیرجار (jar) نام‌گذاری کرده است. تبلیغاتی که هر روز از تلویزیون پخش می‌شود، وزن و قافیه‌اش بر همین کلمه استوار شده است.
این در حالی است که در اصل ۳۳ دستورالعمل ساخت آگهی‌های تبلیغاتی آمده است: در متن و گفتار آگهی باید از واژه‌ها و کلمات فارسی استفاده شود و همچنین اسامی کالاها و اماکنی که در متن آگهی ذکر و یا در تصویر نمایش داده می‌شود باید فارسی باشد. دستورالعمل کم‌رمق و بی‌خاصیتی که ظاهراً قرار نیست هیچ بخاری از آن بلند شود و هر چند خودش دارای نقص فراوانی است، اما همین هم پشتوانه‌ای برای اجرا ندارد.
آیا تعصب و حفظ زبان فارسی، هم‌سنگ و هم‌تراز حفظ پرچم کشور، حمایت از خلیج فارس و دفاع از تمامیت ارضی کشور نیست؟ شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان اصلی‌ترین نهاد سیاست‌گذار در حوزه فرهنگ، چه تلاشی برای حفظ زبان فارسی کرده است؟ آیا نباید مسئولین این شورا و سایر سازمان‌های متولی فرهنگ نسبت به غارت بی‌سر و صدای زبان فارسی در تبلیغات تلویزیونی واکنش نشان بدهند؟
انتشار یادداشت در سایت جامعه خبری تحلیلی الف
امیر حاجی ده آبادی
تاریخ : ۲۲ - اردیبهشت - ۱۳۹۹
سلام
یادداشت تان را خواندم .بسیار زیبا و عالی و همچنین جذاب بود.به امید آن روزی که مطالبه آقا در راستای رشد و پیشرفت زبان فارسی در سطح جهان به تحقق خود برسد.