سومین جلسه از سلسله جلسات هسته عدالتپژوهی با دکتر احمد توکلی، یکشنبه 13 تیرماه به بیان تاریخ شفاهی مقطع دیگری از عدالتخواهی ایشان در سالهای انتهایی دهه 60 و اوایل دهه 70 که عمدتاَ به تجربه روزنگاری ایشان باز میگشت، اختصاص پیدا کرد.
سومین جلسه از سلسله جلسات هسته عدالتپژوهی با آقای دکتر احمد توکلی، یکشنبه ۱۳ مردادماه در سالن شهید طهرانیمقدم مرکز رشد برگزار شد. در این نشست و در ادامه بیان تاریخ شفاهی عدالتخواهی، دکتر توکلی به مقطع سوم فعالیتهای خود در زمینه عدالت -سالهای انتهایی دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰- به شکل تفصیلی اشاره کردند که عمدتاَ به تجربه روزنگاری ایشان باز میگشت.
پس از استفعا از وزارت کار در تابستان ۱۳۶۲، ایشان با مهاجرت به قم و همراه با جمعی از اساتید و خبرگان حوزه اقتصاد و مسائل اسلامی (آقایان دکتر درخشان، سید منیرالدین هاشمی، دکتر نهاوندیان و…) پروژهای علمی را با موضوع «تورم در ایران» آغاز کردند که خروجی آن نیز در نهایت در اختیار نخست وزیر و رئیس جمهور وقت قرار گرفت.
در ادامه فعالیتها و گسترش تفکرات متباین با اندیشه انقلابی در روزنامههای آن زمان، ایشان به پیشنهاد آیتالله مهدویکنی(ره) تصمیم گرفتند که روزنامهای با صبغه «دفاع از اسلام فقاهتی» تأسیس کنند. این موضوع از آن جهت اهمیت مضاعف داشت که سایر روزنامهها همچون «کیهان» یا «اطلاعات» در اختیار تقکر چپ دهه ۶۰ قرار داشت. با مشورت «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» و به مدیر مسئولی «حجتالاسلام آذری قمی» و سردبیری «دکتر توکلی»، روزنامه «رسالت» کار خود را آغاز کرد. در کنار بیان مبانی و عناصر اسلام فقاهتی و نقطهنظرات آن درباره مسائل روز کشور در آن روزگار، دو جریان عمده دیگر در کانون توجه و بازتاب روزنامه قرار داشت:
تغییر فرهنگ کارگزاران: در این زمینه، بعد از رحلت امام(ره)، کمکم نشانههای ضعیف دیدگاههای اشرافیتطلبانه و بالاتر از آن فسادخیزی که در سالهای اواسط دهه ۶۰ به چشم میخورد، اوج گرفت. سفرهای گرانقیمت و همراه با خانواده برخی از مسئولین رده بالا، سفرهای تبلیغی نمایندگان مجلس بهمنظور حمایت از لایحه یا شرکتی خاص در قانونگذاری و تغییر برخی رفتارهای عادی مسئولان نشان از یک استحاله بزرگ در فرهنگ مسئولین کشور بود. مشاهده این رفتارها و لزوم مقابله با آنها باعث شد، روزنامه رسالت- و سردبیر حساس آن را- به سمت نوعی افشاگری و شفافسازی برخی رفتارها و اقدامات مسئولان سوق بدهد و سرمقالههای تندی را علیه آنها تدوین کند. اگرچه که این مسیر نیز با فشارها و دلخوریهای زیادی همراه بود اما دکتر توکلی با همان نگاه خاص خود تلاش کردند آن را به پیش ببرند و لحظهای از اصلاح این رفتارها باز نایستند. دکتر توکلی در ادامه بحث به این نکته مهم تصریح کردند که «اگر به این فسادها و رفتارها در اوایل شکلگیریشان اهمیت داده میشد و برخورد جدیتر نسبت به آنها صورت میگرفت، الان شاید شاهد این اقدامات فسادزا در بخشهای مختلف دولت نبودیم».
تغییر مسیر برنامهریزی در کشور: بخش دیگری از صحبتهای ایشان ناظر به سیاستهای تعدیل ساختاری و ورود بخش خصوصی به اقتصاد ملّی در اوایل دهه ۷۰ بود. اگرچه که دیدگاه دکتر توکلی و همکیشان ایشان از اول انقلاب بر حضور و مشارکت جدی مردم در اقتصاد بود اما سیاستهای تعدیل به عنوان نسخه نهادهای بینالمللی و تاثیرات مخرب آن بر معیشت مردم، مورد نقد جدی روزنامه رسالت و دوستان ایشان قرار گرفت و در سرمقالههای مختلفی در رسالت به این موضوع پرداخته شد.
- منبع خبر : سایت هسته عدالتپژوهی مرکز رشد Qevam.ir