در بیانات و انتظارات سالهای اخیر رهبر حکیم انقلاب اسلامی، مأموریت و مسئولیت هیأتهای مذهبی ارتقاء چشمگیری یافته است. با اینکه ورود هیأت به حوزه مسئولیت اجتماعی که یک امر دارای سابقه معروف با قدمت بالاست، اما در شرایط امروز این مأموریت ارتقاء یافته و تبدیل به یک نقشآفرینی جوششی فرهنگی شده است. بهنظر میرسد، قرارگاه فرهنگی مبارزه با تهاجم فرهنگی که سالها در اختیار ارکان حاکمیت و وزارتخانهها، نهادها و مؤسسات دولتی و عمومی بود، تغییر محوریت داده و حالا هیأت بالاتر از هر کانون فرهنگی و اجتماعی دیگر، بهعنوان یکی از جدیترین پایگاههای تولید فرهنگی، انتقال ارزشهای دینی، تربیت فرهنگی و اشاعه و ترویج آن مامور شده است.
هیأتهای سنتی نقش مؤثری در پیروزی انقلاب ایفا کردند و محور اصلی جریانسازی هیأتها در آن دوره، روحانیون مبارزی بودند که اغلب جزء شاگردان حضرت امام (ره) بودند که با سخنرانیهای بلیغ و آتشین خود، گرمای مبارزه با طاغوت را در دلهای مردم میدمیدند. آیتالله خامنهای که خود یکی از خطبای برجسته منبر و هیأت در دوره پیروزی انقلاب بودند با استحضار دقیق نسبت به نقشآفرینی این نهاد سنتی، تلاش نمودند از این مجموعه ریشهدار برای تثبیت و تعمیق اهداف انقلاب بهره ببرند. از این جهت، در دوره آغاز انقلاب و تحمیل جنگ علیه مرزوبوم مقدسمان، هیأتها جلوه و حضور حماسیتر و پرشورتری به خود گرفته و در میدان دفاع و شهادت حاضر شدند. در این بین رکن روضه و مداحی خاصه نوحهگری و نوحهخوانی بیشتر از بقیه ارکان هیأت در خدمت جنگ متجلی گردید. نوحههای معروف زمان جنگ که هم در مجامع دینی، نماز جمعهها، زمان اعزام رزمندگان به جبههها و مراسم ترحیم شهدا خوانده میشد و هم در قرارگاههای جنگی و فضای جبههها شور میآفرید، جزء ماندگارترین آثار و خاطرات دوران دفاع مقدس نسل انقلابی است. جالب اینکه نوحه معروف «با نوای کاروان» مدتهای مدیدی به عنوان آوای آغازین اخبار شبکه یک تلویزیون پخش میشد.
آیتالله خامنهای با آن سابقه دیرینه در هیأتها و مقبولیت بالا، تلاش نمودند محوریت راهبری این جریان را برعهده گرفته و با تشکیل جلساتی به تغذیه فکری ارکان اصلی این جریان و نهاد بپردازند. هم جلسات با مبلغین و خطبا در آستانه محرم و هم دیدار با مادحین و ذاکرین اهلبیت علیهمالسلام در سالروز ولادت حضرت زهرا سلاماللهعلیها با این هدف برگزار میگردید. در این میان، جلسه با مداحان، با نظم بیشتری پیش گرفته شد و البته نیازها و ضرورتها و نقشآفرینی این صنف، این برنامه را محوریتر نمود. اولین دیدار با مداحان به دوره اول ریاستجمهوری ایشان برمیگردد.
مهم و جالب توجه اینکه، سال آخر ریاست جمهوری حضرت آقا که مصادف با سال آخر حیات شریف امام (ره) بود، آیتالله خامنهای در دیدار با جامعه مداحان، از آنها خواست سال بعد در هر جایی که ایشان بودند، این دیدار سالانه برگزار و ادامه یابد. سال بعد و با رهبری معظم له، این برنامه برگزار گردید و ادامه یافت. در تمام این سالها، برنامه طوری تنظیم میشد که قرائت آیاتی از کلامالله مجید، شعرخوانی و مداحی جزء برنامه باشد. بدیهی است تلاقی این دیدار سالانه با ولادت حضرت زهرا(س)، این جلسه را بیشتر تبدیل به مولودیخوانی میکرد. در سالهای رهبری، زمان دیدار و تعداد دعوتشدگان به تدریج بیشتر و بیشتر میشد تا جایی که در سالهای اول فقط ذاکرین شهرهای تهران و قم حضور داشتند و بعداً مشهدیها هم اضافه شدند اما در سالهای اخیر، تقریباً این دیدار کشوری شده است و بعضاً تا سه ساعت طول میکشد.
جدای از این تغییرات شکلی، نوع سخنان و توصیههای رهبری نیز در این سالها متفاوت شده است. در سالهای اولیه، بیشتر سخنان معطوف به شخصیت حضرت زهرا(س) و نکاتی در مورد مداحی، روضهخوانی و نقش ذاکرین اهلبیت به عنوان یک رکن هیأت بود. در سالهای اخیر، با توجه به اثرگذرای بیشتر هیأتها، رونق گرفتن و توسعه، تعدد و تنوع آنها و برپایی مراسم مذهبی زیاد در مناسبتهای مختلف، آن هم نه به صورت خاص، بلکه عمومی و فراگیر، نقشآفرینی جدیدی برای هیأت خاصه جامعه ذاکرین در سخنان و ارشادات رهبری به چشم میآید. در حقیقت ورود هیأت به حوزه مسئولیت اجتماعی که یک امر دارای سابقه معروف با قدمت بالاست، در شرایط امروز تبدیل به یک نقشآفرینی فرهنگی شده است. به نظر میرسد، قرارگاه فرهنگی مبارزه با تهاجم فرهنگی که سالها در اختیار ارکان حاکمیت و وزارتخانهها، نهادها و مؤسسات دولتی بود، تغییر محوریت داده و حالا هیأت یکی از جدیترین پایگاههای تولید فرهنگی، انتقال ارزشهای دینی، تربیت فرهنگی و اشاعه و ترویج آن است.
در این راستا، هرساله علاوه بر توصیههای مرتبط با امر مدح و ذکر اهلبیت(ع)، بعضاً مأموریت یا مأموریتهای فرهنگی برای هیأت و ارکان آن تعریف میکنند. درست است که این تعریف مأموریت، مسئولیت جدیدی را بروی دوش هیأت میاندازد، اما خود میتواند، روشنگر و مبین جهتگیری هیأت، منبر، شعر، روضه و مدح و فعالیتهای اجتماعی آنها باشد. چه خوب که این تعریف مأموریت توسط کسی انجام میشود که علاوه بر مسئولیت زعامت امور مسلمین، آشنای نهاد هیأت و خود یکی از مؤثرین آن بوده است.
در سال ۹۷، رهبری از هیأتها ورود به عرصه خانواده را خواستار شدند. برخی مجامع مذهبی هم مثل هیأت میثاق با شهدای دانشگاه امام صادق(ع) شعار محوری، سخنرانی و حتی روضه خود را متناسبسازی کردند و با اهتمامی درخور منشوراتی در این حوزه نیز تقدیم جامعه هیأتی کشور نمودند.
سال گذشته نیز در آخرین دیدار جامعه مداحان با رهبر معظم انقلاب اسلامی که در روز بیست و شش بهمنماه ۹۸ برگزار شد ایشان در بخش محوری سخنرانی خود مأموریت فرهنگی جدیدی را متوجه هیأت نمودند:
یکی از کارهایی که در این مجالس حتماً باید به فضل الهی دنبال شود، مسئله سبک زندگی اسلامی است. من میخواهم خواهش کنم که برادران عزیز در مطالعات خودشان، در پیگیریهای خودشان روی مسأله سبک زندگی ائمه سلاماللهعلیهماجمعین و سبک زندگی اسلامی کار کنند؛ شعرای معتقد و برجسته ما این را به هنر شعر تمرین کنند و در مجالس خوانده شود تا فرهنگسازی بشود. اگر بخواهیم سبک زندگی را به صورت درست در مقابل موج جبهه دشمن به حالت اسلامی برگردانیم، راهش این است؛ یعنی فرهنگسازی باید بشود، ببینید شما در دعا میگویید: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ». خب، محیا یعنی چه؟ محیا یعنی زندگی من را شبیه زندگی آنها قرار بده. یعنی سبک زندگی اسلامی. ما این را میخواهیم. این را از ما خواستهاند که بگوئیم و بخواهیم و انجام بدهیم. این مسأله سبک زندگی باید دنبال شود.
این مطالبات، اگر میخواهد جنبه عملیاتی در هیأت به خود بگیرد، ضروری است خوب فهم و حلاجی شده و به زبان درست و با منظورنمودن اقتضائات هیأت، ترجمه گردیده و به مخاطب عرضه شود. باید در نظر داشت که این مأموریتها از تولید، ترویج و اشاعه فرهنگی آغاز میشود و حتی تا زمینهچینی و اقدام هم میرسد. برای تحقق این امر فرآیند و لوازمی مورد نیاز است:
۱) هیأتها در عین استقلال ساختاری نیازمند طراحی اتاق فکر یا به صورت مرکزی یا به صورتهای نیمهمتمرکز هستند.
۲) فعالیتهای جمعی و زنجیرهای هیأتها، اسباب تحقق مأموریت را بیش از پیش فراهم میکند.
۳) لازم است بعد از هر دیدار تا زمان محدودی (حداکثر ۲۰روز)، قوای فکری هیأتها، فهم و یافتههای خود را با هم در فضای مجازی به اشتراک بگذارند.
۴) بعد از آن، بایستی در یک جلسه هماندیشی حضوری، به یک سلسله فعالیتهای مشخص دست پیدا کنند.
۵) دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری در پیگیری امر معظمله نقشی مهم برعهده دارد. این دفتر بایستی با برگزاری جلساتی ضمن اخذ بازخورد از هیأت در خصوص مأموریت محوله، به تنظیم و تدقیق و همافزائی فعالیتها کمک نموده و در ترجمه مأموریت برای هیأت و برقراری ارتباط مداوم اهتمام داشته باشد.
۶) هر هیأت به تناسب ظرفیتها و البته مزیتهای خود در انجام فعالیتهایی که از عهده آن بر میآید، اقدام نمایند.
۷) یک قوه مرکزی (مثل مجموعه مشعر) مسئول سازماندهی بهتر فعالیتها بدون حضور یا دخالت آشکار شود.
۸) رسانه ملی و سایر ارکان رسانهای به گونهای ظریف، در ترویج اقدامات هیأت در زمینه مأموریت مطالبهشده، حرکت نمایند.
۹) ارزشیابی و اثرگذاری اقدامات هیأت با نشانگرها و شاخصهایی متر شود.
۱۰) منشورات مرتبط با این حوزه، توسط مجموعه ناشران معتبر و صاحب آوازه، منتشر و تبلیغ گردند.
سال گذشته، دیدار رهبری و مجموعه ذاکرین اهلبیت علیهمالسلام در آخرین هفته قبل از شیوع ویروس کرونا و به صورت حضوری برگزار شد. لذا مأموریت جدید هیأت در اشاعه سبک زندگی اسلامی_ایرانی ذیل ابهاماتی که در برگزاری همه تجمعات از جمله برگزاری مجالس دینی و هیأت بود، معطل و متوقف ماند. البته کارهایی جستهوگریخته انجام شد، لیکن لازم است مجدداً آن مأموریت بازخوانی و دنبالگیری شود. شاید هیچ نهادی فراگیرتر از هیأت نتواند در به سامان رسیدن موضوعاتی شبیه سبک زندگی و خانواده پر اثر و ثمر باشد. چراکه در یک زمین خودی و با محتوایی مأنوس و نورانی است که میتوان از ظلمتکده شبیخون فرهنگی غرب راهی به بیرون یافت و از حصار کژتابیهای فرهنگ مادهزده رهایی پیدا کرد.
منتشر شده در شماره ۲۲۷۰۶ روزنامه کیهان