همزمان با روز تقدير از مقام معلم و استاد؛ يکی از مباحث معرفتی و کاربردی استاد محمدرضا عابدينی، با عنوان «اندر تربيت «منِ» دانش‌جوی» که تلخيصی است از مجموعه علم‌آموزی و شاگردپروری در مکتب اهل بيت (عليهم‌السّلام) توسط حلقه منظومه فکری علامه طباطبايی (رض)، در قالبی نفيس جهت تقديم به اساتيد هادی مرکز رشد، منتشر گرديد.
همزمان با روز تقدیر از مقام معلم و استاد؛ یکی از مباحث معرفتی و کاربردی استاد محمدرضا عابدینی، با عنوان «اندر تربیت «منِ» دانش‌جوی» که تلخیصی است از مجموعه علم‌آموزی و شاگردپروری در مکتب اهل بیت (علیهم‌السّلام) توسط حلقه منظومه فکری علامه طباطبایی (رض)، در قالبی نفیس جهت تقدیم به اساتید هادی مرکز رشد، منتشر گردید.
این کتاب در دو محور؛ (۱) رویکرد معرفتی پیرامون حقیقت علم‌آموزی به دیگران و شاگردپروری در روایات اهل بیت (علیهم‌السّلام) و (۲) جلوه‌هایی از سیره عملی اهل بیت (علیهم‌السّلام) تنظیم گردیده است.
در مقدمه این کتاب می‌خوانیم:
«خداوند به ما لطف کرده است و مارا در دورانی قرار داده است که در ذیل حکومت اسلامی و حاکمیت و ولایت الهی، بسیاری از نعمت‌هایی که در دوران‌های گذشته به زحمت قابل اصطیاد بود، در دسترس ما قرار گرفته است. یکی از این نعمت‌ها، نعمت تعلیم و تربیت دیگران یا همان علم‌آموزی و شاگردپروری است. امکان‌پذیر شدن این ارتباط و این مسیر از مجاری فیض الهی محسوب می‌شود و به راحتی شامل حال هرکسی نمی‌شود. چرا که با علم‌آموزی به دیگران و شاگردپروری وجود ما و عمل ما به واسطه کسانی که در آن‌ها تأثیر می‌گذاریم تا قیام قیامت همین‌طور امتداد و توسعه می‌یابد و انسان به بقاء شاگردان خویش حقیقتاً بقاء پیدا می‌کند.
… اگر انسان بداند که با علم‌آموزی به دنبال چه حقیقتی است، علم او را به چه جایگاهی قرار است برساند، و بعد بیابد که آن حقیقت با علم‌آموزی دیگران چقدر عظیم‌تر می‌شود، در این صورت شاگردپروری و علم‌آموزی برای او شوق‌آفرین خواهد بود. چنین استاد و معلّمی است که همانطور که با تمام وجود، سختی‌های مسیر علم‌آموزی را طی کرده و شیرینی و لذّت علم، همه مشکلات راه را برای او نه تنها قابل تحمّل، بلکه لذّت‌بخش و شورآفرین کرده و می‌کند، وقتی این حقیقت را در علم‌آموزی به دیگران و شاگردپروری می‌یابد، تمام سرمایه وجودی خود را در مسیر شاگردپروری صرف می‌کند و در این مسیر نه تنها لحظه‌ای احساس خستگی و کسالت نمی‌کند بلکه با شور و اشتیاق و با بذل عشق و محبّت با شاگردان خود مواجه می‌شود.»
در بخش دوّم کتاب نمونه‌های جذّاب و بی‌نظیری از سیره عملی اهل بیت (علیهم‌السّلام) ارائه شده است:
«امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) برای میثم تمار وقت ویژه اختصاص داده بودند. در روایت هست که امام (علیه‌السّلام) حتی در زمان حکومت خود که سرشان بسیار شلوغ بوده، به مغازه میثم تمار می‌رفتند و روزانه یک ساعت وقت اختصاصی برای او قرار داده بودند. به طوری که حتی اگر در آن زمان میثم تمّار مشتری داشت، حضرت صبر می‌کردند تا او کار را انجام دهد و حتی گاهی خودشان به جای میثم، خرمافروشی می‌کردند تا میثم کاری را که داشت انجام دهد. حضرت با آن همه گرفتاری و مشغله، شاگردپروری خود را در جای خود حفظ کرده بودند و برای شاگردان وقت ویژه می‌گذاشتند.»
لازم به ذکر است، همزمان با انتشار این کتاب، نسخه تفصیلی مباحث علم‌آموزی و شاگردپروری در مکتب اهل بیت (علیهم‌السّلام) که قرار است در دو مجلّد منتشر گردد، توسط حلقه منظومه فکری علامه طباطبایی (رض) تنظیم، و برای اصلاحات و نظر نهایی تقدیم استاد عابدینی گردید.
- منبع خبر : حلقه منظومه فکری علامه طباطبایی (رض)
