با بروز اختلاف بین اصولگرایان در حمایت از دولت احمدینژاد، مجلس هشتم محل رقابت درون جبههای آنها شد و بدین ترتیب ریاست مجلس هم به علی لاریجانی رسید...
با بروز اختلاف بین اصولگرایان در حمایت از دولت احمدینژاد، مجلس هشتم محل رقابت درون جبههای آنها شد و بدین ترتیب ریاست مجلس هم به علی لاریجانی رسید. در واقع، همدلی مجلس هفتم با بعضی کنشها و واکنشهای عجیب دولت نهم به افتراق رسید و کسانی مثل محمدرضا باهنر، علی مطهری، عماد افروغ و … که روزی حامی درجه یک دولت احمدینژاد بودند به منتقد سرسخت آن تبدیل شدند و البته طیفی از این مخالفت در درون اصولگرایان در مجلس هشتم تشکیل شد. این افتراق بعد از انتخابات ریاست جمهوری دهم و برپا شدن فتنه، عمیقتر و پیچیدهتر شد. مهمترین وقایع این دوره مجلس عبارت است از:
۱) رأی به استیضاح کردان بهعنوان وزیر کشور
۲) قانون اخراج سفیر انگلیس
۳) تصویب قانون هدفمندی یارانهها
۴) جریان فتنه و بازتابهای آن در مجلس و مواضع نمایندگان
مهمترین تصویر مجلس هشتم، دوره سهماهه وزارت کشور علی کردان است. وی در دولت نهم ابتدا مسئول سازمان فنی و حرفهای و سپس قائممقام وزیر نفت بود. احمدینژاد در اردیبهشت ۸۷ با برکناری مصطفی پورمحمدی از وزارت کشور، علی کردان را بهعنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی کرد. مجلس نیز در مرداد ۸۷ با ۱۶۹ رأی موافق از مجموع ۲۷۱ رأی، به کردان اعتماد کرد. اما ادعای کردان مبنی بر اخذ مدرک دکترای افتخاری حقوق اساسی از دانشگاه آکسفورد و تعقیب این موضوع از طرف علی مطهری و برخی از نمایندگان از اداره صدور مدرک دانشگاه آکسفورد معلوم شد که وی، نه تنها مدرک دکتری افتخاری، بلکه هیچ مدرکی دریافت نکرده است. این جنجال، سه ماه طول کشید و نهایتاً در ۱۳ آبان ۸۷، مجلس با ۱۸۸ رأی، موافقت خود را با استیضاح کردان اعلام نمود. در این روز برای اولین بار رئیس دولت در جلسه استیضاح یکی از وزرایش حضور نیافت. با اینکه کردان بهعنوان نمادی از مدیران مدرکی با مؤاخذه شدید مجلس و البته درون جامعه مواجه شد ولی همچنان طیف قابل اعتنایی از این مدیران با مدارک مشکلدار مشغول فعالیتاند.