به همت هسته مدیریت جهادی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیهالسلام گزارش کارشناسی «طرح احیاء جهادسازندگی» منتشر شد.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم و مطرح شدن موضوع احیای جهاد سازندگی و تعیین ضربالاجل ۲۰ روزه توسط ریاست محترم جمهور جهت تدوین سازوکارهای اجرایی احیای جهاد سازندگی، افراد مختلفی به بیان دیدگاههای خود در این باره پرداختهاند. هسته مدیریت جهادی مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) نیز بنا بر رسالت خود مبنی بر تولید و ترویج نظریات مدیریت جهادی و با شناسایی خلأ اخذ نظرات کارشناسی از طیفهای مختلف صاحبنظر در طرح بحث احیای جهاد سازندگی، اقدام به جمعآوری نظرات مختلف در قالب مصاحبه، یادداشت، طرحهای اجرایی، جلسات مجمع جهادگران کشور و بیانیههای مجامع جهادی نمود و در نهایت اقدام به ارائه پیشنهاد خود در این راستا مینماید.
در مجموع میتوان موارد زیر را به عنوان جمعبندی نظرات کارشناسان و دغدغهمندان جهادی موردتوجه قرار داد:
– عدم سادهانگاری و نگاه دستوری به مسائل: مشکلات کشور در همه بخشها بالاخص مسئله مهاجرت و توسعه روستایی دارای زوایای متعدد و پیچیدهای است که نباید با سادهانگاری و نگاه دستوری با آن برخورد نمود که در این صورت با تبعات پیچیدهتر و بغرنجتری روبرو خواهد گشت. همچنین تغییرات بزرگ دفعی نیستند و نیازمند طی فرایند و بازخوردگیری و اصلاح مرحلهبهمرحله هستند. بالتبع لازم است تا با حضور نخبگان و اندیشمندان و پیشکسوتان موضوع احیای جهاد سازندگی در بازه زمانی مناسب مورد بررسی دقیق و علمی قرار بگیرد.
– جهاد امروز، تجدید تفکر جهاد سازندگی: جهاد بهعنوان یک تفکر و نه صرفاً یک تشکیلات از شئون ولیفقیه است و انواع مختلفی دارد که در سالهای ابتدایی انقلاب در یک تشکیلات به نام جهاد سازندگی بروز و ظهور پیدا کرده است و پس از انحلال، با تدبیر مقام معظم رهبری در قالب بسیج سازندگی ادامه پیدا کرد که البته در سالهای اخیر به علل مختلف تضعیف شده است؛ لذا در ظرف زمان و مکان فعلی، نیازمند تقویت است نه احیاء.
– توجه به مسائل و چالشهای امروز جامعه: جهاد سازندگی در ابتدای انقلاب، علاوه بر رفع فقر و محرومیت از روستاهای کشور به عنوان مسئله اصلی در ابتدای انقلاب، در سایر مسائل بر زمینمانده کشور مانند پشتیبانی و مهندسی جنگ نیز ورود میکرده است؛ بنابراین کارکرد جهاد سازندگی در گام دوم انقلاب باید معطوف به مسائل و چالشهای امروز جامعه مانند اقتصاد و تولید در عرصه جنگ اقتصادی و همچنین بازسازی فرهنگ و هویت دینی و ملی باشد.
– توجه به علتها به جای معلولها: لازم است تا به جای پرداختن به معلولها به علل اصلی ایجاد فقر و نابرابری در روستاها مانند نظام برنامهریزی متمرکز، بروکراسیهای زائد اداری و نظامات اقتصادی معیوب در کشور توجه شود و اصلاح نظامات اداری و تسهیل فضای کسبوکار در اولویت مسائل و برنامههای دولت سیزدهم قرار بگیرد.
– جلوگیری از سیاسی و دولتی شدن جریان جهادی: بهمنظور صیانت از مفهوم مقدس جهاد و حفظ ارزشهای جهادی باید دقت شود تا از مداخله افراد سیاسی در این مسئله و سوءاستفاده جریانات سیاسی از آن ممانعت شود. همچنین باید از تبدیل شدن گروههای جهادی به پیمانکار دولت در روستاها جلوگیری شود.
– تشکیل سازمان عمران و توسعه روستایی: بهمنظور هماهنگی هر چه بیشتر دستگاههای دولتی و تمرکز دولت بر مسئله روستا پیشنهاد میشود سازمان «عمران و توسعه روستایی» به عنوان معاونت ریاستجمهوری تشکیل و کلیه اختیارات در زمینه سیاستگذاری، هماهنگی و نظارت بر دستگاههای دولتی در حوزه توسعه روستایی به این سازمان واگذار شود.
– پشتیبانی و حمایت از حلقههای میانی: بهمنظور حمایت از تشکلهای مردمی در جهت نقشآفرینی در عرصه توسعه روستایی و ترویج فرهنگ جهادی لازم است تا ستادی متشکل از نمایندگان دستگاههای قادر بر پشتیبانی شامل دولت و نهادهای انقلابی و تعدادی از جهادگران تشکیل شود که دبیر این ستاد سازمان بسیج سازندگی میباشد. ساختار و شرح وظایف این ستاد در طرح پیش رو آمده است.
– مقبولیت و توانمندی مسئول اجرایی: با توجه به نکات پیشگفته لازم است تا در انتصاب رئیس سازمان توسعه و عمران روستایی دقت نمود که فرد مورد نظر ضمن برخورداری از قدرت لازم جهت هماهنگی و نظارت بر عملکرد سایر وزرا در زمینه توسعه روستایی، دارای مقبولیت لازم در جریان تشکلهای مردمی و دارای روحیه جهادی و مردمی باشد تا بتواند وظایف مورد نظر را به خوبی به انجام برساند.
برای دریافت گزارش اینجا کلیک کنید.