در آستانه چهلمین روز رحلت استاد فرزانه دکتر عادل آذر، بخش‌هائی از توصیه‌ها و ارشادات استاد در وصیت نامه ایشان را که مثل کلاس‌های درس‌شان پر از مضامین مشفقانه و ارائه طریق درست زندگی است را تقدیم می‌نمایم.
در آستانه چهلمین روز رحلت استاد فرزانه دکتر عادل آذر هستیم. قرار است وصیت‌نامه ایشان در مراسم چهلمین روز که در دهلران برگزار می‌شود قرائت شود. بخش‌هائی از این توصیه‌ها و ارشادات استاد را که مثل کلاس‌های درس‌شان پر از مضامین مشفقانه و ارائه طریق درست زندگی است را تقدیم می‌نمایم:
روزگار ما بد روزگاری است، ارزش‌ها در دنیای مجازی چنان معکوس شده است که اگر توکل ، توسل و تفکر نباشد فرو می غلتید. مسیر بزرگان علم ، معرفت و دین خدا و دلسوزان دانا در کنار تفکر و اندیشه شخصی رهگشا خواهد بود.
بهترین و شیرین ترین ساعت عمرم در کلاس درس و در جمع دانشجویان سپری شد. آه! که چه دورانی در این سی سال با بیش از ده هزار دانشجو داشتم. تدریس، آموزش، بحث، سؤال و جواب در عالم مدرسه و دانشگاه! چقدر عشق بازی علمی و تحقیقاتی لذت بخش بود. وای! در آن لحظه ای که جواب مسأله ای بر من و کلاس مکشوف میشد، گویی دری از درهای بهشت باز شده است.
سخنی نیز با سیاسیون و کارگزاران کشور دارم. از فرصتی که خداوند به شما داده است، نهایت خدمت به مردم را داشته باشید. مبادا از این نعمت غفلت کنید که بزرگترین خسران است. اکنون که به محاسبه خود روی آورده ام آنچه به من آرامش روحی می بخشد، خاطرات و گام‌هایی است که برای مردم در دوره‌ی نمایندگی مجلس شورای اسلامی و دوران مسئولیت‌های کلان کشوری برداشته ام. چه اقداماتی که به طور جمعی و اجتماعی موفق به انجام شده ام و چه توفیقی که در باز کردن گره ای از کار کسی داشته ام.
پست و مقام و میزکار را به چشم امانت و امتحان الهی بنگرید و هدیه ای که او عنایت کرده است.
خدایا تو شاهدی که تمام تلاش و سعی ام بر آن بود که گامی جهت خدمت به بندگانت بردارم. چه در کسوت معلمی دانشگاه، چه در جایگاه نمایندگی مجلس و چه در ریاست نهادهای کشور. اما چه کنم که من هم یک انسان ضعیف و کم توشه‌ام. بنیه‌ای ناچیز از دین و شرع دارم. عقلم محدود و برداشتم پرخطاست. همیشه در عملم و نیتم به تو و معصومین(ع) توسل داشتم. ای خدای بخشنده و مهربان رحم کن!
مردم! من هم انسانم و با نقص و کسرهای آدمی! کوتاهی ها، قصور و تقصیرهای من را ببخشایید. در این ایام واپسین زندگی، خدا را گواه و شاهد می گیرم تمام نیت و تلاش این بنده ناچیز، خیر و خدمت بود. اما قطعا لغزش‌هایی هم بوده است. به بزرگواری خودتان حلال کنید .
همه را به خدا می سپارم و به عفو و دعای خیر شما و فضل پروردگار و عنایت خاصه سالار و سرور شهیدان حضرت حسین علیه السلام امیدوارم.
