ما به کسانی در حوزه‌های مختلف نیاز داریم. اگر زنجیره ارزش برای حوزه عدالت تعریف شود یک عده باید در نظریه‌پردازی کار کنند و عده‌ای هم باید لشکر باشند؛ یعنی مطالبه‌گر عدالت به معنای واقعی و اصیلش نداریم. نداریم به این معنی نیست که مطلقا نداریم؛ یعنی در نقطه مطلوب نیستیم و در این زمینه‌ها کمبود داریم.

با وجود تلخی تجربه‌ی آبان 98 در کام مردم ایران، برخی با ارائه‌ی طرحی با عنوان «بنای ایران» و با شعار نجات اقتصاد ایران در پی پایه‌گذاری برای تکرار این تجربه در دولت آینده هستند.

نوشتار حاضر کوشش دارد به‌اجمال با اشاره به ظرفیت‌های تحول‌خواهی در اندیشه­‌ی نظری و سیره­‌ی عملی امام، تمایز خصلت تحول‌خواهی او را با رویکردهای بدیل بیان کند.از رهگذر این تمایز مشخص می‌شود چرا در میان همه‌­ی گفتارهای شیک و آوانگارد اصلاح‌گری و تحول­‌خواهی، جامعه­‌ی ایران به اندیشه و خط‌مشی «امام روح‌الله» اقبال نشان می‌دهد و مسیر او را برای تحول انتخاب می‌کند.

با فرض درست بودن مبنای مدافعین اصلاح یارانه‌های پنهان، اولین پیش‌شرط تغییرات در نظام یارانه‌ها، فراهم آوردن ثبات اقتصادی و احیای اعتماد و سرمایه اجتماعی جهت ساماندهی یارانه‌ها است. تا این شرایط فراهم نیاید، وضعیت فاجعه‌آمیزتر خواهد شد.

ما باید یک سیاست‌گذاری هوشمند در بازار کار داشته باشیم. این سیاست‌گذاری به صورت مستقیم و غیر مستقیم صورت می‌گیرد. نحوه مستقیم آن به صورت تنظیماتی است که دولت در قانون کار انجام می‌دهد. قانون کار در کشور ما نیازمند به اصلاح است. آیین‌نامه‌های بسیاری از مواد قانون کار ما نیازمند به اصلاح است. بخش غیرمستقیم آن از طریق حمایت از تشکل‌های کارگری است.

ما هیچ وقت به اندازه مطلوب نتوانستیم در فقه و دستگاه فکری اسلام به مسئله «روابط کار» و نقش دولت در قالب حمایتی قانون کار پرداخته و آن را مورد واکاوی قرار دهیم. در این یادداشت شفاهی سعی شده است تا نوآوری فکری امام خمینی(ره) در نظام‌سازی عادلانه مناسبات کار در جامعه ایران را تشریح شود.

مقوله تعیین حداقل دستمزد از بحث‌برانگیزترین اتفاقات در ماه‌های پایانی سال است. اعتراضات طبقه کارگری در سال‌های اخیر، فرآیند نامتناسب چانه‌زنی برای تعیین دستمزد و نقش دولت از محوری‌ترین موضوعاتی است هر سال ذیل تعیین نرخ دستمزد، با وجود اهمیت فراوان در حاشیه می‌ماند.

سینما، مردمی‌ترین و جمعی‌ترین هنر معاصر است؛ شاید بیش از موسیقی، ادبیات یا نقاشی که مخاطب و سلیقه خاص دارد. برای ارتباط با توده مردم که دغدغه‌شان عدالت است، باید به زبان سینما و با رعایت آداب یک هنرمند عدالت‌خواه که اولین آن تماس مستقیم با همین مردم است، به خلق اثر هنری فکر کرد؛ در غیر این‌صورت فیلمی روشنفکرانه، بی‌خاصیت، پرحرف و تهی از معنا در انتظارمان خواهد بود.

بار دیگر عنوان سال به نام تولید ملی سکه خورد.در دهه ۹۰، نیمی از شعارهای سال به مسئله تولید ملی و حمایت از آن با هدف شکوفایی و گشایش اقتصادی اختصاص یافت.متأسفانه در این دهه، تقویت بنیه تولیدی کشور بیش از میدان سرسخت واقعیت، در کلام و سخن ظهور و بروز یافت؛ حال‌آنکه تقویت تولید، بیش و پیش از هر چیز نیازمند تغییر نگاه‌ها به مقوله تولید است.اما در دهه‌ای که بیش از نیمی از عناوین سال، به نام تولید ملی بود، کدام نگرش به تولید، مقصر این وضعیت است؟