برای آنکه بدانیم پی‌رنگ و اصل و اساس حکمرانی قانونمند چیست بهتر است ابتدا بر اساس قاعده تعرف الاشیاء باضدادها، درباره این صحبت کنیم که «حکمرانی قانونمند» چه چیزی نیست؟ در ادامه به پنج تعریف سلبی از این مفهوم پرداخته خواهد شد.

موفقیت رئیس‌جمهور، موفقیت همه است. این تنها یک جمله نیست بلکه یک مبنا و اصل تغییرناپذیر است هم برای دیگران و هم برای خود رئیس‌جمهور. در این مختصر به یکی از ابعاد و لوازم موفقیت رئیس‌جمهور پزشکیان یعنی موفقیت در رسانه و تبلیغات می‌پردازیم.

مسابقات المپیک به‌عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان از نظر تعداد و گستره حضور کشورها و ورزشکاران، و پربیننده‌ترین آن‌ها، کارزار رقابت کشورها برای دیده شدن و ارتقای وجهه و برند ملّی آن‌هاست. درباره عملکرد کاروان ورزشی ایران در این رویداد بزرگ جهانی و موفقیت‌های ورزشکاران ملی‌پوش ایرانی، فراتر از آنچه براساس نتایج و رتبه‌بندی‌های معمول […]

نرم افزار پیوست عدالت اجتماعی در هسته عدالت اجتماعی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام طراحی و در دو نمونه مورد کاوی شده است. رسانه KHAMENEI.IR بر همین اساس در یادداشتی از دکتر محمدصادق تراب‌زاده جهرمی، پژوهشگر هسته عدالت اجتماعی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام، راهکارهای نهادینه‌سازی پیوست عدالت در تصمیمات و قوانین کشور را بررسی کرده است.

تمرکز بر «کار کارشناسی» از جهت‌گیری‌های برجسته رئیس جمهور در ایام انتخابات بود. رویکردی که در اولین دیدار دیدار رهبر معظم انقلاب با اعضای دولت چهاردهم نیز مورد تأکید و تمجید قرار گرفت. اما رویکرد کار کارشناسی برای ایران امروز واجد چه فرصت‌ها و تهدیدهایی است؟

یکی از چالش‌های حل مسائل اجتماعی با استفاده از نظام فقهی، این است که با مسائلی مواجه هستیم که به عینه و با همان عنوان فقهی در میراث فقهی ما وجود ندارد؛ لذا برای حل مسئله از این روزن نیازمند درکی قوی از محتوای فقهی داریم که بتوانیم منابع فقهی مرتبط را از ابواب فقهی کشف کنیم.

اگر مدارس دولتی عادی، همچنان به شیوه فعلی عمل کنند، امکان تقویت جدی ندارند. این نتیجه‌گیری، هم تابع نقایص درونی مدارس دولتی عادی است و هم تابع ضربه‌هایی که مدارس دولتی عادی از مدارس دولتی خاص و مدارس غیردولتی دریافت می‌کنند. نیازمند «مدرسه دولتی از نوعی دیگر» هستیم.

ارزیابی نظام‌مند و جامع روند تحقق عدالت اجتماعی دولت سیزدهم، نیازمند گذر زمان بیشتری است تا امکان تحلیل و بررسی داده‌ها فراهم آید. با این وجود نگاشت حاضر ابتدا به‌اجمال به شش روند آماری مهم و قابل برآورد برای سنجش عدالت حسب داده‌های رسمی کشور پرداخته و در بخش پایانی کوشش می‌شود تا جمع‌بندی از عملکرد دولت سیزدهم در حوزه عدالت ارائه گردد.

برنامة سیاست‌گذار، نظریه‌‌ یا مدل ذهنی او برای حل یک مسئله را مجسم می‌کند. با مروری بر سخنان مسئولین وزارت بهداشت در خصوص افتخارات پویش ملّی سلامت و لزوم ترویج قالب‌های مشابه، می‌توان فهمید که سیاست‌گذار، مراقبت مؤثر در زمینه بیماری‌های غیرواگیر را در گرو غربالگری و آگاهی در خصوص وضعیت سلامتی افراد دانسته که البته شعار پویش هم همین بود؛ علی‌رغم اینکه به‌ظاهر برنامه به‌خوبی اجرا شده اما تا رسیدن به نتایج مدنظر فاصله فراوانی دارد. به نظر می‌رسد لازم است این کلیشه‌های ذهنی حداقل یک‌مرتبه شکسته شود و بپرسیم: آیا «واقعاً» آگاهی زودتر منجر به مراقبت مؤثرتر خواهد شد؟!

آیا تبعیض مثبت، یک سیاست عدالتخواهانه است؟ نسبت تبعیض مثبت با عدالت اجتماعی چیست؟ این پرسش هنجاری، پاسخی فلسفی و هنجاری می‌طلبد که احتمالاً حالا که رئیس شورای راهبری دولت چهاردهم در توئیتی از آن به‌عنوان یک مبنا در انتخاب کابینه دولت چهاردهم یاد کرده است، بیش از گذشته شنیده شود