قانون نظام رتبهبندی معلمان؛ پولپاشی کور و مخرب
یکی از اهداف طرح رتبهبندی معلمان، تشدید عملکرد رقابتی میان معلمان است. سوال این است که چرا باید بین معلمان رقابت وجود داشته باشد؟ چرا نباید این نظام رتبهبندی بر اساس تعاون، همبستگی و همکاری شکل بگیرد؟ مگر رقابت، تنها راه افزایش کیفیت و بهبود عملکرد است؟ آیا طراحان، به عوارض جدی و سوء رقابت اندیشیده اند؟
عقلانیت سیاست حذف ارز ترجیحی کجاست؟!
شواهد و قرائن در مورد سازوکار حذف ارز ترجیحی حاکی از آن است که علت اصلی برای تغییر سیاست ارز ترجیحی کاهش کسری بودجه دولت است. فارغ از رد یا ایجاب دلایل دولت ناظر به حذف ارز ترجیحی، لازم است ملاحظاتی مدنظر قرار گیرد تا اثرات مخرب آن را در معیشت مردم و اقتصاد کشور کنترل کرد. در این یادداشت مختصرا این ملاحظات را مرور می کنیم.
محیط شناسی عدالت در سال ۱۳۹۹
هسته عدالتپژوهی مرکز رشد در تحلیل حوزه-مساله عدالت در سال 99، به تبیین وضعیت عدالتخواهی در چهار زیر حوزه جریان سیاستورزی،در میان کنشگران میدانی عدالتخواه، در بین مردم و در اطراف نخبگان پرداخته است.
معمای افزایش حقوق عادلانه در بودجه سال صفر
دولت ناکارآمد و تورمگرا، برای آنچه بخشی از آن ناشی از انتخابهای سیاستی او بود؛ حالا در شرایط انتخابی سختتر قرارگرفته است: درحالیکه به لحاظ تأمین منابع عمومی در حوزه درآمدها، واگذاری داراییهای سرمایهای و مالی با تنگنا روبرو است، باید تدبیری هم برای جبران قدرت خرید ازدسترفته، حدود دو میلیون و 250 هزار کارمند خود و بیش از دو میلیون و دویست هزار نفر از بازنشستگان خود کند.
بودجه ۱۴۰۰: نقطه سر خط
«گفتار درمانی» نوعی سیاستورزی در حیطه حکمرانی است که از اصلاحات ساختاری و بنیادین در رویهها و خطمشیهای عمومی در حوزههای مختلف در مقام سندنویسی و اتخاذ مواضع سخن میگوید و فراتر از دایره کلام و سخن، به میدان سخت واقعیت راهی ندارد. یکی از تنظیمات اساسی در بخش اقتصاد، اصلاحات ساختاری معطوف به بودجه عمومی کل کشور است.
تغییر قانون کار نیاز به نقشهی راه نظری دارد/ اصلاحکنندگان قانون کار تنها مواد حمایتی را کم کردند
حسین سرآبادی پژوهشگر هسته عدالتپژوهی مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام معتقد است یکی از مسائلی که درحال از بین بردن تمام خاصیت قانون کار است، پروژه استثناسازی افراد از شمول مواد حمایت قانون کار است.
تجربههای یک عدالت پژوه
پانزدهمین نشست تخصصی هسته عدالتپژوهی، صبح روز چهارشنبه هفدهم بهمن ماه ۹۷ با حضور دکتر حسین عیوضلو در سالن شهید طهرانی مقدم مرکز رشد برگزار شد تا اعضای هسته عدالتپژوهی مرکز رشد شنونده تجربههای حدود سه دهه فعالیت ایشان در حوزه پژوهش و تحلیل نظریه عدالت اجتماعی (از مبنا تا نقطه اثر) باشند.
انسان در چهلم انقلاب اسلامی
ما در تنهایی جهانی و غرب زدگی داخلی و انقطاع تمدنی خویش در عرصههای سیاسی-اقتصادی-اجتماعی، توانستیم نظام طاغوت را سرنگون کنیم، در عرصه نظامی، انسان و تشکیلاتی بهتر از دیگران بسازیم، در عرصه پزشکی و مهندسی توانستیم آدمها و تشکیلات بار بردار بسازیم
سه سؤال اساسی در عرصه عدالت پژوهی
سوال اول کیستی نظریهپرداز عدالت است: در پاسخ به این سؤال دو تفسیر موسع و مضیق وجود دارد. در تلقی مضیق و نگاه حداکثری و سختگیرانه، تنها کسی بعنوان نظریهپرداز عدالت شناخته میشود که نظریهای جامع و شامل همه ابعاد در عرصه عدالت را ارائه داده باشد حالآنکه در تفسیر موسع هر نظریهپردازی که بخشی از یک نظریه جامع عدالت پرداخته باشد نیز جزو نظریهپردازان عدالت محسوب میگردد. از این منظر، علامه طباطبایی، شهید مطهری و دیگر متفکرین اسلامی که بهصورت جامع وارد مباحث عدالت نشدهاند نیز نظریهپرداز حوزه عدالت بهحساب میآیند اما همچنان این سؤال باقی است که چرا نظریهپردازان اسلامی در طول تاریخ بهصورت جامع در این حوزه ورود نداشتهاند؟