باید دنبال مصوبه‌ای باشیم که بتواند مسئله اصلی یعنی اتصال شایستگی‌های داوطلبان با کدرشته‌های تحصیلی را احراز کند و این مصوبه چنین چیزی را رقم نمی‌زند بلکه صرفاً صورت بازی تغییر می‌کند و اصل مسئله باقی است، در مورد موسسات و بازار کمک آموزشی‌ها قبلاً بازار آزمون تستی بود و بعد از این بازار امتحانات نهایی هم شکل می‌گیرد و فرصت برای ورود این بازار و موسسات به درون مدارس بیشتر فراهم می‌شود.

اخیرا جناب حجت‌الاسلام غلامی در یادداشتی با عنوان «۱۱ مساله پیچیده آموزش‌وپرورش با زبان صراحت» به مسائل آموزش‌وپرورش در دولت آینده پرداخته‌اند؛ مسائلی که از نگاه ایشان باید در دولت آینده ‌محور تحول در آموزش‌وپرورش قرار بگیرند. به‌ نظر می‌رسد باید مسائل اهرمی‌‌تری برای حل مسائل تربیت رسمی مدنظر قرار بگیرد که تحول در آن‌ها باعث تحقق عدالت آموزشی می‌شود. فارغ از مسائلی که ایشان به‌ عنوان مسائل پیچیده مطرح کرده‌اند، در ادامه برخی مسائل دیگر تربیت رسمی به‌صورت شفاف‌تر بیان می‌شود.

برخی حجاب را به معنای عاملی برای جلوگیری از حضور اجتماعی زنان و فاصله گرفتن از جامعه معنا می‌کنند و در نهایت حکم به خانه‌نشینی زنان می‌دهند، درحالی که اساساً فلسفه وجودی حجاب نشان می‌‌دهد که اسلام اهمیت قابل توجهی برای حضور زنان در جامعه قائل است.

ما به کسانی در حوزه‌های مختلف نیاز داریم. اگر زنجیره ارزش برای حوزه عدالت تعریف شود یک عده باید در نظریه‌پردازی کار کنند و عده‌ای هم باید لشکر باشند؛ یعنی مطالبه‌گر عدالت به معنای واقعی و اصیلش نداریم. نداریم به این معنی نیست که مطلقا نداریم؛ یعنی در نقطه مطلوب نیستیم و در این زمینه‌ها کمبود داریم.

آیا مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، مسئله را درست تشخیص داده یا بهتر است همین نصفه مصوبه هم لغو شود؟!

با وجود تلخی تجربه‌ی آبان 98 در کام مردم ایران، برخی با ارائه‌ی طرحی با عنوان «بنای ایران» و با شعار نجات اقتصاد ایران در پی پایه‌گذاری برای تکرار این تجربه در دولت آینده هستند.

بنیادی‌ترین مسئله همچنان در نسخه‌های مطرح‌شده، مغفول است: تناسب شایستگی داوطلب و کد رشته محل. حتی اگر فقط یک نفر داوطلب ورود به دانشگاه باشد، باید این تناسب، سنجش شود. نظام سنجش و پذیرش، باید شایستگی‌های بنیادین هر داوطلب را متناسب با هر کد رشته محل دانشگاهی سنجش کند. نه کنکور و نه امتحانات نهایی فعلی، چنین قابلیتی ندارند.

امام در کنه وجود، اندیشه و کنش‌های خویش، به معنای حقیقی عدالت‌پیشه بودند و در مسیر این آرمان، نه اخلاق را قربانی می‌کردند و نه صراحت و شجاعت را گوشه‌نشین.

با فرض درست بودن مبنای مدافعین اصلاح یارانه‌های پنهان، اولین پیش‌شرط تغییرات در نظام یارانه‌ها، فراهم آوردن ثبات اقتصادی و احیای اعتماد و سرمایه اجتماعی جهت ساماندهی یارانه‌ها است. تا این شرایط فراهم نیاید، وضعیت فاجعه‌آمیزتر خواهد شد.