دانشگاه ما یک فرصت طلایی است و از قضا دوره حضور در دانشگاه با بهترین سال‌های عمر انسان (جوانی) منطبق است. البته برای کسی که دانشگاه را درست انتخاب کرده است.

زندگی دانشجویی در حساس‌ترین سال‌های عمر شریف شما، خواسته یا ناخواسته از آغاز، آغاز می‌شود. گام‌های شما به سوی پایان یکی پس از دیگری برداشته می‌شود؛ و در این میان بد نیست اندکی هم از دفتر فالمان بخوانیم: عده‌ای مغازه باز کرده و مشغول کاسبی‌اند. بله همین طور است، کاسب حبیب خداست. به قول بزرگترها، وقتی به جمع این‌ها ملحق می‌شوی، تو گویی هر کسی پیازی برداشته و به دنبال نان می‌گردد. یکی یکی یکی ...

حضور در مجموعه دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام) می‌تواند برای شما یک نعمت باشد؛ لذا مانند هر نعمت دیگری از یکسو باید شکر آن را بجا آورد و قدر آن را دانست، از سوی دیگر، مسئولیت آور نیز هست (هرچه نعمت بزرگ‌تر باشد مسؤولیت سنگین‌­تر و بیشتر می‌شود)؛ ادای صحیح و کامل شکر هر نعمت، انجام درست و کامل مسؤولیت مربوط به آن نعمت است.

باید شب و روز خود را وقف تنها مأموریتمان کنیم و تحقق آن را در مجاهده با جبهه دشمن تعریف کنیم. تحقق نظری و عملی علوم انسانی اسلامی بدون برملا کردن بنیان­‌های شرک‌آلود علوم انسانی غربی، میسر نخواهد شد. باید جبهه خود و جبهه دشمن را به درستی تعریف کنیم و با فعالیت جهادی و شبانه‌­روزی برای آن تلاش کنیم؛ و البته چاشنی چنین مجاهده­ای، توسل و توجه مستمر به انوار مقدس معصومین­ علیهم­ السلام و استواری بر این «میثاق» ...

دو ماهی است عزم نوشتن نامه‌ای برایت کردم. همه روزها و شب‌هایی که سپری شد در این گمان بودم که چه بنویسم و چه بگویم که برازنده‌ات باشد. چه قلم زنم که لقمان‌گونه بماند و مفید بنماید. گاه وقت و گاه ناوقت مطالبی به ذهنم خطور می‌کرد از آرمان‌ها و اهداف، از بایدها و شایدها، از بودن‌ها و نبودن‌ها. نوشتم و نگاشتم.

برادران عزیز، زندگی دانشجویی را بخش اصلی دوره «رشد اجتماعیِ» خود بدانید. عموماً دوره دانشجویی را با دوره دانش‌آموزی مقایسه می‌کنند اما به نظر بنده دانشجویی در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به سبب سکونت همه دانشجویان در اقامتگاه دانشگاه و صمیمیت میان بچه‌ها، نوعی زندگی است که بایستی با زندگی در خانواده مقایسه شود.

در روز دانشجو، اين سؤال قابل طرح است که ما از کدام دانشجو صحبت مي‌کنيم و تعريف دانشجو چيست؟ شايد از نظر عده‌اي، اين سؤالات، بحث نظري بي‌فايده‌اي باشد. از نظر اين عده، مهم آن است که دانشجو خوب درس بخواند، چه بدانيم تعريف دانشجو چيست و جايگاه نظري او کدام است و چه ندانيم.

چهار سال پیش در 19 دی ماه 95، خطیب توانا و واعظ شهیر حجه الاسلام و المسلمین شیخ حسین انصاریان ارشادات و توصیه های راهگشا و مشفقانه خود را خطاب به اعضای مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام ابلاغ نمودند.این روزها همزمان با ورود دانشجویان کد 99 مناسب دیدیم که این رهنمودهای ارزشمند، خطاب به تمامی اهالی دانشگاه امام صادق علیه‌السلام خاصه اساتید،دانشجویان و دانش‌آموختگان آن منتشر گردد.ایشان این ارشادات را از طرف: دانشجوی حوزه قم _حسین انصاریان ارسال نمودند.

بسیاری از دانشگاه‌های برآمده از انقلاب، ذیل ترتیبات و تنظیمات مراکز بالادستی در حوزه آموزش عالی و نبود نیروی فکری در درون خودشان و تغییر شرایط و اقتضائات زمانی،خیلی زود از ظرفیتهای تمایز بخش خود فاصله گرفته و تبدیل به یک دانشگاه کمی تا قسمتی معمولی شدند.برخی از این مراکز حتی از حداقل‌های تعریف شده در ماموریت خود نیز،نازل‌تر شده و بیشتر از مساعدت جریان انقلاب و تربیت انسان‌های متعهد متخصص به حد مزاحمت و معارضت با اهداف اولیه خود رسیدند. حال مسئله اینجاست: دانشگاه هویت‌بخش چه ارکان ومشخصه‌هایی دارد؟ به عبارت دیگر، اگر دانشگاهی بخواهد در شخصیت اخلاقی و علمی و حضور اجتماعی دانش آموخته خود مؤثر باشد، باید حایز چه ویژگی‌ها و شرایطی باشد؟