باید شب و روز خود را وقف تنها مأموریتمان کنیم و تحقق آن را در مجاهده با جبهه دشمن تعریف کنیم. تحقق نظری و عملی علوم انسانی اسلامی بدون برملا کردن بنیان‌های شرک‌آلود علوم انسانی غربی، میسر نخواهد شد. باید جبهه خود و جبهه دشمن را به درستی تعریف کنیم و با فعالیت جهادی و شبانه‌روزی برای آن تلاش کنیم؛ و البته چاشنی چنین مجاهدهای، توسل و توجه مستمر به انوار مقدس معصومین علیهم السلام و استواری بر این «میثاق» ...
دکتر سیدابوالحسن حسینی از دانش آموختگان ورودی ۸۱ دانشگاه هستند که پایان نامه کارشناسی ارشدشان را در موضوع هیات های حسینی نوشتند.این ورود ، ظرفیت تازه ای را برای مطالعات مدیریتی هیاتها فراهم کرد که تا کنون چند پایان نامه در دانشگاه در این حوزه نگارش یافته است.ایشان هم اکنون دبیر هسته احیاء امر مرکز رشد است که موضوع فعالیتهای مطالعاتی و عملیاتی آن ، هیات های عزاداری است.سابقه فعالیتهای هیاتی ایشان در احیاءامر اهل بیت چه در خارج دانشگاه و چه در هیات میثاق با شهدا ی بسیج دانشجوئی دانشگاه خودمان، به هدفمند شدن مطالعات و اجرائی و عملیاتی شدن آنها کمک شایانی نموده است.
وَ إِذا جاءَکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِآیاتِنا فَقُلْ
سَلامٌ عَلَیْکُمْ[۱]
ما عوالِمی را پشت سر گذاشتهایم و عوالِمی را پیشرو داریم و امروز مشغول ابتلائات و فتنههای عالم دنیاییم. فراز و فرود زندگی در دنیا خاتمه نخواهد یافت، مگر با مرگ. امری که بلاشک «حتماً مقضیاً» ست و از آن گریزی نخواهد بود. هر قطعه از زندگی باید در تناسب با این سیر و توجه به نقطه رهایی پیشرو نگریسته شود، در غیر این صورت در غفلت خواهیم بود و انسان غافل طعمه شیطان خواهد شد.
امروز در کدام نقطه از این مسیر قرار داریم و اجل در کجا به انتظار ما نشسته است؟ نمی‌دانیم، اما خوب میدانیم در گردنه‌های صعب پیشرو، همه زمین‌گیرند، مگر آنان که آزادند؛ آزاد از دنیا …
اما راز آزادی را فقط تسلیم‌شدگان او دریافتند. تا اسیر نگاه نافذش نشویم، بنده دنیاییم و تنها در برابر تسلیم‌شدگان اوست که دنیا با همه وسعت و بزرگی‌اش، خود را خار خواهد یافت.
انوار الهی در قالب بشر تمثل یافتند تا اسیرشان شویم و آزاد از همه و دیگر هیچ …
باید عقل و قلب را در این بیت‌النور گرفتار کرد تا جز اینجا، جای دیگر نروند؛ و امروز فرصتی بیبدیل برای این امر در اختیارمان است که نباید از آن ساده عبور کرد. بهترین زمان جوانی، فارغ از اشتغالات دنیوی، در کنار دوستانی جوان و متدین، در فضایی آرام و صمیمی، بدون دغدغه‌های روزمره غذا و مسکن و از همه مهم‌تر در نقطه بهینه قدرت فکری، جسمی، روحی
فرصتی مغتنم که هرگز تکرار نخواهد شد. فرصتی که باید قدر دانست و آن را سرمایهای برای تمام عمر کرد. امروز و اینجاست که باید عقل و قلب خود را تسلیم و تا ابد اسیر کرد تا آزاد گردند؛ و البته عقل همواره در پی قلب است. باید قلب را مالامال از محبتشان کرد تا تعقلی سراسر نور رقم بخورد. چنین تعقلی است که میتواند «مرجعیت علمی» را محقق کند. مأموریتی که نائب امام زمان عج بر دوش تک‌تک ما قرار داده است و باید در قبال آن پاسخگو باشیم؛ و اگر در این دنیا و تا پیش از مرگ بتوانیم خود را از آن غافل و فارغ کنیم، بلاشک پس از مرگ گریبان گیرمان خواهد بود.
باید شب و روز خود را وقف تنها مأموریتمان کنیم و تحقق آن را در مجاهده با جبهه دشمن تعریف کنیم. تحقق نظری و عملی علوم انسانی اسلامی بدون برملا کردن بنیان‌های شرک‌آلود علوم انسانی غربی، میسر نخواهد شد. باید جبهه خود و جبهه دشمن را به درستی تعریف کنیم و با فعالیت جهادی و شبانه‌روزی برای آن تلاش کنیم؛ و البته چاشنی چنین مجاهدهای، توسل و توجه مستمر به انوار مقدس معصومین علیهم السلام و استواری بر این «میثاق» …
[۱]. انعام، ۵۴
