اولین شماره فصلنامه علمی تخصصی راهبرد سلامت و بهداشت با عنوان «آسیب‌شناسی نظام سلامت از منظر فساد» با همکاری پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام و هسته سلامت مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام منتشر شد.

در حالی که نظام سلامت با هزینه‌های بالا و بیماری‌های واگیر و غیرواگیر دست و پنجه نرم می‌کند، اگر مکتب طب سنتی بتواند اندکی از بار این جریان را که در نهایت به مردم اصابت می‌کند را حل یا کم کند، چرا نباید اراده وزارت بهداشت و کشور به سمت گسترش علمی و صحیح آن باشد؟ از طرفی با توجه به شرایط کشور از حیث غنای آثار کهن علمی و همچنین شرایط جغرافیایی و از طرف دیگر حجم قابل توجه و رو به رشد گردش مالی طب سنتی و صنعت گیاهان دارویی، می‌توان از این ظرفیت به عنوان محور توسعه اقتصادی استفاده کرد.

اصل مشکل پرستاران عزیز در حوزه جبران خدمات است و عده‌ای دانسته یا نداسته آن‌ها را به مسیری غلط سوق می‌دهند. این جمع‌ اندیشگاهی حل مسئله را در اصلاح نظام تعرفه‌گذاری سلامت می‌بیند؛ تعرفه‌گذاری در حال حاضر بسیار مبهم، با مبنایی نامشخص و همچنین با فرآیندی غیرشفاف است. تعرفه‌گذاری در نظام سلامت از کاستی‌های حکمرانی، ساختاری، روشی و حتی مفهوم‌شناختی رنج می‌برد و باید به صورت اساسی این منشاء ناعدالتی و ناکارآمدی اصلاح شود.

اثربخشی مداخلات درمانی بسیار متأثر از که یک الگوی ارائه‌ی خدمات سلامت مناسب می‌باشد که در ضمن ارتباط پزشک و بیمار شکل می‌گیرد؛ اما تمام علت را در اقدامات نباید جستجو کرد بلکه روح حاکم بر رابطه پزشک و بیمار نیز اثر قابل‌توجهی بر کیفیت ارائه‌ی خدمات سلامت دارد.

پژوهشکده تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت نظام در تعامل با مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام فصلنامه راهبرد سلامت و بهداشت را منتشر می‌کند. دومین شماره با موضوع سلامت در دولت سیزدهم منتشر خواهد شد.

سومین نشست طب‌تاک در هسته سلامت مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام با حضور دکتر رحمت الله حافظی -معاون اسبق توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت و مدیر عامل اسبق سازمان تأمین اجتماعی و بیمه سلامت ایران- و دکتر شهرام غفاری -مدیر کل درمان غیرمستقیم سازمان تأمین اجتماعی- برگزار شد. در این نشست یکی دیگر از موضوعات خبرساز و مهم نظام سلامت در روزهای اخیر یعنی حذف دفترچه‌های کاغذی و نسخه‌­نویسی الکترونیک مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. در ادامه گزارش، به مباحث مطرح شده در این نشست پرداخته می‌شود.

یکی از اساسی‌ترین مسائل کشور را می‌توان خَلط سطوح مدیریتی و جایگاه‌های آن دانست. این مسئله را در سطوح مختلف مدیریتی کشور از جمله حوزه سلامت می‌توان دید. مثلا در مدیریت کرونا وظیفه مدیر عالی ارتقای سطح سلامت در کشور دانست، نه اینکه درباره ابعاد تخصصی ویروس کرونا اظهار نظر کنند و یا در موضوع غربالگری ژنتیک که افراد فنی در رابطه با سطوح بالاتر اظهار نظر می‌کنند و همچنین در طرح تحول نظام سلامت که با برنامه‌ریزی ناصحیح فرصت به وجود آمده از دست رفت.

حوزه سلامت در یک سیر تاریخی، از حاشیه دنیای سیاست‌گذاری، به متن آن رسیده است. می‌دانیم که هر تغییری حاصل یک تفکر انتقادی به وضع موجود و یا تکمیل‌­کننده آن است و این تغییر، محصول افزایش اهمیت سلامت در بدنه حاکمیت و نخبگان تصمیم‌­گیر و تصمیم‌­ساز بوده است. دلایل و شواهد بسیاری گویای این امر هستند که در این یادداشت از چهار منظر به این موضوع پرداخته خواهد شد.

برخی از شواهد نشان می‌دهد، سیاستمدار سلامت و برخی از بازیگران کلیدی، درکی از زمان و مکان ندارند. انگار آن‌ها هم پی سهم و جاهی آمده‌اند. انگار مامور شده‌اند که از این آب گل‌آلود بهره خود را ببرند. برخی سهم‌خواهی‌ها و بکش‌بکش‌ها دوباره چشم‌مان را می‌آزارد. مطالبات صنفی و گروهی به بهانه بروز کرونا، همان خطایی است که نه تنها نظام سلامت را به پیش نخواهد برد، بلکه دره‌هایی ایجاد می‌کند که جبرانش بسیار سنگین خواهد بود. کرونا را فرصتی بدانیم برای اصلاح، امتحانی بدانیم برای تغییر به نفع مردم، نه فرصتی برای انتفاع و منافع صنفی. اگر فرصت‌هایی که با کرونا نصیب نظام سلامت شده است، قدر دانسته نشود و زود به خود نجنبیم، نظام سلامت در چاه‌هایی به مراتب بزرگ‌تر از طرح تحول نظام سلامت خواهد افتاد. دیر بجنبیم طرح تحول‌ها در پیش است! اما اگر قدر این لحظات و ساعات را بدانیم و روزنه‌هایی که برای نظام سلامت گشوده شده است را اولا خوب بشناسیم و در ثانی تقویت کنیم، به نظر می‌رسد آینده به مراتب روشن‌تر از امروز در پیش روی نظام سلامت خواهد بود.