رئیس جمهور در سخنرانی اخیر خود با نخبگان نوید ایجاد «مرکز ملی هوش مصنوعی» را به نخبگان می‌دهد؛ اما غافل از آنکه امروز مسئله توسعه هوش مصنوعی، ایجاد ساختار جدید نیست. بله، اگر بگوییم توسعه هوش مصنوعی نیازمند تنظیم‌گری و سیاست‌گذاری است یا نیاز به تسهیل‌گری و حمایت دولتی به شدت احساس می‌شود، کاملاً پذیرفته شده است؛ اما اینکه ...

آیا ساختار جهانی حکمرانی اینترنت می‌تواند این ارزش‌های محلی، ملی یا منطقه‌ای را حفظ کند و در نظر بگیرد؟ یا بنا است تمام جهان مانند ایالات‌متحده لیبرال باشد و ارزش‌ها و فرهنگ‌ها در اقصی نقاط جهان یکسان‌سازی شود؟! غیر از دولت‌های ملی چه نهادی می‌تواند این تنوع فرهنگی در حکمرانی را موردتوجه قرار دهد و از آن صیانت کند؟

با توجه به ماهیت بیانیه آینده اینترنت، هژمونی آمریکا تلاش دارد از طریق برجسته کردن نقاط قوت دموکراسی دیجیتال، ترویج آن در کشورهای جهان‌سومی و با استفاده از شبکه‌‏های اجتماعی سیاست و فرهنگ جوامع دیگر را دستخوش طراحی و اهداف خویش نماید و نوع جدیدی از سلطه‌‏گری یعنی سلطه‌‏گری فرانو را اعمال و اجرا نماید.

در دهه گذشته، اقتصاد دیجیتال بسیار متمرکز و مستعد انحصار شده است. بازارهای متعددی که توسط کمیته فرعی موردبررسی قرار می‌گیرند مانند شبکه‌های اجتماعی، جستجوی آنلاین و تبلیغات آنلاین تحت تسلط تنها یک یا دو شرکت هستند؛ اما این انحصار چگونه به وجود آمده است؟‌ این پلتفرم‌ها چه رفتاری دارند که بازار را رقابت ناپذیر می‌کنند؟ آیا مسئله، صرفاً کیفیت و خاص بودن محصولات آن‌ها است که اجازه ورود هیچ رقیبی را به بازار نمی‌دهد یا مسئله چیز دیگری است؟

هدف از نگارش این یادداشت تبیین یکی از تناقض‌های آشکار بیانیه آینده اینترنت است. بیانیه آینده اینترنت و ادعاهای مطرح‌شده توسط ایالات‌متحده در آن ازجمله اعلام نگرانی از افزایش انحصار در ارائه خدمات دیجیتال، در یک تشبیه مانند بیانیه‌ای است که یک گروهکی تروریستی در آن از افزایش خشونت و اعمال تروریستی اعلام نگرانی کند! ایالات‌متحده خود بزرگ‌ترین متهم انحصار در جهان است.

سؤال اینجا است که آیا این احساس تکلیف و نگرانی دولت‌ها برای حفظ حاکمیت خود بر فضای مجازی و چنین اظهار نظرهای بدبینانه‌ای ناظر به آینده اینترنت برآمده از تحلیلی واقعی است یا ناشی از تمامیت خواهی و توهم توطئه دولت‌ها و برخی تحلیلگران است؟ بدین منظور لازم است مقاطعی از توسعه اینترنت در سه دهه گذشته را مرور کنیم تا بتوانیم به‌صورت دقیق‌تر اظهار نظر کنیم

در یادداشت پیشِ‌رو تلاش شده است، به‌اجمال برخی از احتجاجات طرفداران موفقیت و شکست خط‌مشی فیلترینگ بیان‌شده و در پایان پیشنهادهای برای ادامه مسیر مواجهه با این سکوها ارائه گردد.

ایراد گرفتن به اوبر ساده نیست. ابتدا به لایه‌های مخفی‌تر این ایده اشاره می‌کنیم تا تمایز آن از صنعت تاکسی‌رانی سنتی روشن شود. در بخش دوم، با نگاهی کلان، چشم‌انداز واقعی و بلند مدت اوبر را بررسی می‌کنیم تا نشان دهیم، هدف‌گذاری تروس کلانیک، بنیان‌گذار این شرکت، بسیار بزرگ‌تر از کسب درآمد با گرفتن کمیسیون بوده است.

آنچه معمولاً به‌عنوان اهمیت یک کسب‌وکار و به‌طور مشخص، مدل کسب‌وکاری آن مطرح می‌شود، لایه‌ای رویین از تمام آن شرکت است. چیزی که شرکت‌های سرمایه‌گذاری را، به سوی یک استارت‌آپ می‌کشاند، متفاوت است با آنچه در رسانه‌ها به‌عنوان موفقیت استارت‌آپ مطرح می‌شود.