در این یادداشت تلاش داریم ضمن واکاوی مفهوم محتوای تولیدشده توسط کاربران غیر‏حرفه‏‌ای User Generated Content ، عناصر و رویکردهای تولید «محتوا» در فضای مجازی، اهمیت، اهداف و طبقه‌‏بندی از UGC ها را ارائه نماییم.

اگر از منظر منطق پلتفرم‌ها و اثر شبکه‌ای نگاه کنیم، تعامل‌پذیری پلتفرم‌ها نمی‌تواند باعث اثر شبکه‌ای گسترده‌تر برای پلتفرم‌ها شود مگر در شرایطی خاص و استثنایی که اغلب از سمت بازار این کشش ایجاد می‌شود...

قضاوت در مورد چرایی و کیفیت قتل آیت‌الله سلیمانی هنوز زود است و باید منتظر اعلام نتایج از سوی دستگاه‌های ذی ربط باشیم اما آنچه در درجه اول بسیار ضروری است، لزوم سیاستگذاری قاطع جهت مقابله با منتشر کنندگان رسمی یا شخصیِ صحنه‌های ناخوشایند (غیرضروری) می‌باشد.

لغو قانون انتزاع، ارتجاعی پرهزینه در امر تولید، تجارت و تنظیم بازار غذا در کشور خواهد بود و به هیچ وجه قابل توصیه نیست. اما ماندن در حالتی که وزارت جهاد کشاورزی می‌کوشد مدیریت را رأساً برعهده گیرد نیز ممکن نیست و نتیجه‌ای جز شکست‌های پی در پی سکانداران این وزارتخانه نخواهد داشت.

جای بسی تأسف است که اکنون که در آستانه انتخاباتی دیگر و البته مهم قرار داریم صداها و کلمات کلیشه‌ای به گوش‌های طرفداران چپ و راست بخورد و انگیزه‌ها برای مشارکت را به تحلیل بکشاند. در این مختصر بر آنم به ضرورت بازبینی در قبال این موضوع توجه دهم که نبود حزب چه سطوحی از کارآمدی را تحت‌الشعاع قرار داده است؟

طرح «دارویار» به دنبال رفع موانع و چالش‌های ناشی از تخصیص ارز دولتی به صنعت دارو از جمله عدم تأمین ارز دولتی و قاچاق معکوس دارو اجرا شد اما با گذشت چندماه پس از اجرا، با برخی نواقص و چالش‌ها مواجه شد که در این میزگرد به آنها پرداخته‌ایم.

یکی از ارکان ضروری برای تداوم حیات بشر، ارتباطات و نظام ارتباطاتی است... وقتی کلامی از انسانی به انسانی دیگر روانه می‏‌شوند و دیگری آن را دریافت و ادراک می‏‌کند، در این میان محتوایی تولید و تبادل می‌‏شود که برخاسته از همان نظام معنایی است که انسان‌‏ها بر سر عبارات آن کلام توافق کردند.

فارغ از عمق، ریشه‌ها و عوامل اغتشاشات و اعتراضات پاییز ۱۴۰۱، این ناآرامی‌ها بسیار طولانی شدند و همین امر برای اینکه بدانیم سال ۱۴۰۱ سال خوبی برای فضای مجازی کشور نبوده، کافی است... اما برای قضاوت بهتر لازم است با نگاهی دقیق‌تر سایر وقایع و تصمیمات مهم سال گذشته را مرور کنیم.

آیا واقعاً اوضاع برای همه ما در حال بدتر شدن است؟ آیا همۀ سرمایۀ ما در حال ضایع شدن است؟ آیا ما دیگر نمی‌توانیم با این وضعیت، تشکیل خانواده دهیم؟ آیا خرید مسکن برای ما غیرممکن است؟ پاسخ این پرسش‌ها و مانند این‌ها، نیازمند تأمل است، شاید در نگاه اول و بسیار بدبینانه ما پاسخ دهیم که با وضعیت کنونی توان انجام هیچ کاری را نداریم، ولی به راستی آیا اینگونه است که شرایط اقتصادی کنونی، توان انجام هرکاری را از ما سلب کرده باشد؟