سلیمانیها در خشاب نظام اسلامی
در هفته اخیر که آمریکا نقشه به آشوب کشاندن کشورهای منطقه به وسیله داعش را بربادرفته میدید و از سویی راهبرد به آشوب کشیدن عراق به وسیله اعتراضات را نیز چندان مؤثر نیافت، سعی کرد با حمله به مواضع نیروهای حشدالشعبی که در مبارزه مستقیم با هستههای خفته داعش مشغول عملیات بودند، بحرانی امنیتی سیاسی را در عراق شکل دهد.
«سلیمان»ی از تبار «قاسم»
ماموریت قاسم و قاسمها امروز «سلیمان»ی زیستن است و کنار ولی ماندن. بیچون و چرا، گوش به فرمان، جان بر کف. هر گاه و هر کس اینگونه بود، میلرزد پشت دشمن، جبهه باطل را از درون میپوکاند.
از تنظیمگری در پلتفرم تا تنظیمگری با پلتفرم؟!
سیر فناوری اطلاعات و ارتباطات نشاندهنده آن است که حوزه فاوا فراتر از ابعاد فناورانه رفته و با پیوند عناصر مختلف اجتماعی، امروزه به بستر اصلی ساخت نظامات اجتماعی مبدل گشته است.
تراژدی اعتراض!
در روزها و هفتههای اخیر و در پی اعتراضات، اغتشاشات و جنگهای خیابانی که بیش از همه یادآور درگیریهای شهری دهه شصت بود موجسواری رسانهها، شاخ و شانه کشیدن قلدرهای سیاسی، و لگدپرانی مسببین وضعیت موجود (یعنی برخی سلبریتیها)، آسیبِ اولویتبخشی منافع جناحی و شخصی بر منافع ملی را از سوی عدهای مجهولالحال دوباره نمایان ساخت.
پژوهش و راه دشوار اصلاح اجتماعی
تابهحال چقدر دیدهایم که به خاطر مشکل یا بحرانی از کشور، «پژوهش علوم اجتماعی» در زمره مجادلات قرار گیرد یا دستگاههای پژوهشی کشور هجمهای از نقد را تجربه کنند؟
حکمرانی پژوهش و جوانههای تغییر
راهبری پژوهش در ایران و اصلاح وضع موجود در گرو اصلاح نظام ارتقای علمی، کشف نقطه اثر و شکلگیری قیام صحیح اجتماع علمی است.
صدای مردم، اینجاست
با پایان جنگ و روی کار آمدن دولتهائی با شعارهای عافیتطلبانه، اغلب هیئات نتوانستند نقش تاریخی خود را برای اصلاح و اعتلای جامعه توحیدی ایفا نمایند و حتی ظرفیت ایجاد شده برای رد و بدل پیام و نگاه و نقد مردم نیز مسدود گردید. درواقع نقشآفرینی دیروز هیئات برای مبارزه به نقشپذیری امروزشان به عنوان رسانهای مؤثر برای رفت و برگشت پیام ترجمه نشد.
آرایش بازیگران در صحنه آشوبهای ۹۸
اگر در کودتای 28 مرداد، اسم افراد خاصی چون روزولت، ریپورتر، برادران رشیدیان به عنوان رهبران کودتا مطرح بود، در آشوبهای 98 هر چند به ظاهر سر و رهبری وجود نداشت، اما اتاق عملیاتی پیش و حین آشوبها هدایت و کنترل نیروها را در دست داشت.
واقعیتی که روایت نشد، اعتمادی که از دست رفت
در این یادداشت تلاش شده است تا به این پرسش پاسخ داده شود: «چرا جمهوری اسلامی نمیتواند از اعتراضات، روایت واقعی برای افکار عمومی ایجاد کند؟»