حوزه سیاسی، عرصه بحث و جدل و گفتگوست و اتفاقاً از نقاط قوت مردم و سرمایه‌­های اجتماعی آن‌­ها محسوب می­‌شود، و به لطف الهی، در تبیین و استمرار گفتمان انقلابی نسبتاً موفق بوده‌اند و با راهنمایی­‌های رهبری نیز مصون و محفوظ‌­تر از گذشته می­‌گردد.

بی‌توجهی و سستی و یا تقلیل مسائل به دوگانه‌های کاذبی همچون فیلترینگ و آلوده کردن افکار عمومی با اینگونه مسائل حاشیه‌ای و غیراصلی به‌هیچ‌وجه پذیرفته و شایسته نیست و به انتخاب درست مردم لطمه وارد می‌کند.

نوشتار حاضر کوشش دارد به‌اجمال با اشاره به ظرفیت‌های تحول‌خواهی در اندیشه­‌ی نظری و سیره­‌ی عملی امام، تمایز خصلت تحول‌خواهی او را با رویکردهای بدیل بیان کند.از رهگذر این تمایز مشخص می‌شود چرا در میان همه‌­ی گفتارهای شیک و آوانگارد اصلاح‌گری و تحول­‌خواهی، جامعه­‌ی ایران به اندیشه و خط‌مشی «امام روح‌الله» اقبال نشان می‌دهد و مسیر او را برای تحول انتخاب می‌کند.

آنچه پیش‌روی شماست، مصاحبه دکتر سیامک طهماسبی عضو تحریریه نشریه نوآفرین مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع)، با دکتر ابوطالب شفقت، رئیس دانشگاه صنعتی مالک‌اشتر پیرامون نقش اندیشه حضرت امام خمینی(ره) در پیشرفت صنایع نظامی کشور است. ایشان ضمن مقایسه‌ تحولات صورت‌گرفته در صنایع دفاعی قبل و بعد از انقلاب، با ذکر نمونه‌های عینی و شواهد دقیق از ادوار مختلف زمانی، به نکات جالب‌توجهی اشاره کردند که نشانگر چگونگی تاثیر اندیشه حضرت امام(ره) در صنایع دفاعی است.

«الگوی نوآورانه‌­ی ایجاد نظام سیاسی و اجتماعی برتر» و امکان تحقّق آن در نظریه‌­ی انقلاب امام ره بر چه پایه‌­ای استوار است؟ در نظریه­‌ی انقلاب و تحولات اجتماعی امام خمینی ره دو رکن اساسی تحول‌­آفرین وجود دارد. این دو رکن باعث پویایی نظریه­‌ی انقلاب ایشان در طراحی الگوی ساختاری پس از پیروزی انقلاب اسلامی یعنی «نظام جمهوری اسلامی» گردید و این دو رکن، چیزی نیست جز همان جمهوریت و اسلامیت نظام.

یروزی جریان انقلاب در انتخابات 1400 بدون توجه به الزامات یک رقابت انتخاباتی و غافل از دام‌های پهن شده بر مسیر، میسر نخواهد گردید. در این یادداشت ابتدا به تشریح الزامات راهبردی موفقیت در این انتخابات اشاره کرده و سپس به تله­‌ها و دام­‌های پهن شده در مسیر موفقیت جبهه انقلاب پرداخته خواهد شد.

الان برای همه آن‌هایی که انقلاب بزرگ‌مان، معنایی والاتر و عظیم‌تر از عملکرد یک دسته و گروه و دولت و... دارد، مساله شماره یک، کمک به گرم شدن تنور انتخابات، ایجاد شور و شوق انتخاباتی و مشارکت موثر مردم است.

همان‌گونه که در گام اول کمک مؤمنانه، ملت ایران، نهاد انقلابی و رسانه ملی به نحو احسن وارد میدان شدند، انتظار می‌رود در عرصه کمک مؤمنانه به تولید هم به خوبی نقش خود را ایفا کنند.

فرایند انتخابات ریاست‌جمهوری را می‌توان در چهار گلوگاه (کاندیدای درست، غربال و گزینش درست، اعلان و تبلیغ درست، انتخاب درست) بررسی نمود، به طوری که اگر در هر کدام کار به درستی و صواب انجام پذیرد و به کانال بعدی رود، میزان خطا برای کارآمدی فرایند انتخابات به حداقل ممکن می‌رسد