دقایقی با نود و نهیها | دکتر محسن لبخندق
سه چهار نفر از بچههای همدورهایم که همگی توی تشکلهای مختلف دانشگاه مشغول فعالیتهای دانشجویی و فرهنگی بودند را جمع کردم و ایده تشکیل یک گروه مطالعاتی را مطرح کردم: «گروه مطالعات مدیریت فرهنگی». از سال 84 تا سال 87 که این گروه چهار-پنج نفره توی دانشگاه راه افتاد...
بازهم قصه حرمت امامزاده و متولی
بحثها پیرامون طرح اصلاحیه قانون انتخابات ریاست جمهوری که چندماهی است در دستور کار مجلس قرار دارد، زمینهساز انتقادات و پیشنهادهای متعددی از سوی جناحهای مختلف شده است. روشن است که اساس این لایحه و تلاش برای ترمیم نقایص و تأمین نیازهای فرآیند انتخابات ریاست جمهوری، پسندیده و البته ضروری است. با این حال، بخشهایی […]
نشست رونمایی از گزارش «سنجش عدالت اجتماعی در ایران» برگزار میشود.
نشست تخصصی ارائه شاخص ترکیبی عدالت اجتماعی در ایران همراه با رونمایی و بررسی گزارش جدید هسته عدالتپژوهی مرکز رشد با عنوان «سنجش عدالت اجتماعی در ایران» با حضور دکتر شباک (رئیس پژوهشکده آمار) چهارشنبه دهم دیماه ساعت 10 برگزار میشود.
دقایقی با نود و نهیها | محسن باقری نصرآبادی
دانشگاه ما یک فرصت طلایی است و از قضا دوره حضور در دانشگاه با بهترین سالهای عمر انسان (جوانی) منطبق است. البته برای کسی که دانشگاه را درست انتخاب کرده است.
معمای افزایش حقوق عادلانه در بودجه سال صفر
دولت ناکارآمد و تورمگرا، برای آنچه بخشی از آن ناشی از انتخابهای سیاستی او بود؛ حالا در شرایط انتخابی سختتر قرارگرفته است: درحالیکه به لحاظ تأمین منابع عمومی در حوزه درآمدها، واگذاری داراییهای سرمایهای و مالی با تنگنا روبرو است، باید تدبیری هم برای جبران قدرت خرید ازدسترفته، حدود دو میلیون و 250 هزار کارمند خود و بیش از دو میلیون و دویست هزار نفر از بازنشستگان خود کند.
عدالتنامه پرستاران
پرستار خود را در جامعهای میبیند که راس آن پزشک متخصص قرار دارد، پزشکی که خود و نهادهای مرتبط با آن در قانونگذاری، تعیین تعرفه، نظارت و اجرا ید طولایی داشته و عملا آنها را به حاشیه راندهاند. این موضوع خود را در مسائل و اتفاقات مختلف نشان میدهد. بنابراین وقتی از نارضایتی پرستار نسبت به حقوق و دستمزد میشنویم و یا مسائلی از این دست، نباید تحلیل این مسئله را به همین سطح تنزل دهیم. پرستار یک طبقه اجتماعی است که از شرایط و ویژگیهای خود ناراضی است.
دقایقی با نود و نهیها | اسحاق سلطانی
لذتبخش بودن رشد نکتهای است که باعث میشود تا قهرمانان بزرگ درحالیکه سختترین تمرینات را انجام داده و زیر بار شدیدترین مشقتها میروند، در همان حین زیباترین لذات را نیز تجربه کنند. بدیهی است که لذت برند، چون در حال رشد کردن هستند و رشد خود را درک میکنند و لذا این سختیها در عین سخت بودن، نرم و تحملکردنی و لذتبخش نیز میشود. بودن در مسیر رشد آنقدر هیجانانگیز است که حاضر میشوند برای آن هزینه هم بدهند. اگر شرایط هم فراهم نباشد، خود شرایط را مهیا میکنند، اگر زمین تمرین نداشته باشند، برای خود زمینه آن را فراهم میکنند. آنها بهانههای ابتدایی برای تلاش نکردن را کنار گذاشته و خود زمینه بودن در مسیر و امتداد یافتن رشد را فراهم میکنند.
آیا نقطه آغاز افزایش بودجه و اعتبارات پژوهشی است؟
بحث بر سر این است که چرا 4 درصد از تولید ناخالص داخلی به پژوهش اختصاص نیافته است؟ چرا متناسب با افزایش افسارگسیخته هزینه های پژوهش، بودجه پژوهش افزایش نیافته است؟ چرا کشورهای پیشرفته اروپایی سالیانه میلیاردها دلار صرف پژوهش می کنند ولی دولت ما همان مقدار بودجه اندک تعیین شده در لایحه را نیز تماما اختصاص نمی دهد؟ این سوالات و مباحث مربوط به امروز و دیروز نیست و سال هاست که ادامه دارد و به نظر ادامه نیز خواهد داشت و به این زودی ها به نتیجه نخواهد رسید.
راز گذر از پژوهش لوکس به پژوهش ضروری
پژوهش در جامعه ما همچنان یک کالای لوکس و به اصطلاح با کلاس است که کارآیی عمده آن در ویترین آراییها خلاصه میشود. این معضل در پژوهشهای علوم انسانی دوچندان است. شاید همین لوکسبودن باعث شده خط مشیگذاران و دولتمردان در هنگام کسری بودجه تا میتوانند از بودجههای پژوهش میکاهند.