اگر مسأله اول اقتصاد کشور، تولید، نقدینگی و بانک باشد، بی‌شک مسأله اول اجتماعی ما، امید به آینده، انگیزه برای تحول و بهبودی، اعتماد به نفس ملی، و افتخار به راه طی شده است. سخن رهبری در طلیعه سال نو، کلیدی مدبرانه و راهگشا برای جهاد امید است: جوان‌گراییِ حاکمیت، و روی دیگر سکه که تقویت و شکوفایی تعهد ملی جوانان است. اما تحقق این مهم، مستلزم رعایت ملاحظاتی است...

یکی از کارگزاران دولت روحانی، که در دولت‌های هاشمی و خاتمی هم صاحبِ منصب عالی بوده، در اواخر دولت احمدی‌نژاد، در جلسه‌ای مطرح نمود که: «در هیچ یک از دولت‌های جمهوری اسلامی، نظریه اقتصادیِ مرجع، مشخص نبوده و حرکات زیک زاکی، نای و نفس را از اقتصاد پر ظرفیت این مرز و بوم گرفته است». حالا همین مسئول در دولت روحانی سه مسئولیت عوض نموده و فقط چند سال به سال‌های مدیریتش کنتور اضافه کرده ولی دریغ از به‌ کارگیری تجربه‌های سابق...

گاهی برابر حمله نباید دفاع کرد باید حمله کرد. باید زمین بازی را عوض کرد.

بعضی اتفاقات تکراری است؛ از مدیریت بحران‌ها گرفته تا درس‌هایی از مدیریت بحران. فرصت‌ها کوتاه است و زمان برای پیش رفتن محدود. باید از همه فرصت‌ها استفاده کرد نه اینکه آزموده‌ها را دوباره آزمود. این روزها حرف‌هایی از جنس مدیریت بحران در آیینه روایات مختلف از وضعیت استان‌های سیل‌زده شنیده می‌شود که اگر از کارکردهای سیاسی آن بگذریم، عموما حرف‌هایی تکراری البته از جنس سیل است. گفتیم شاید مروری بر وضعیت کرمانشاه در ایام زلزله، به این درس‌ها کمکی نماید.

سوداگران غربی که به جیب زدن قسمت اعظم درآمد نفت به‌طور مستقیم، چشم طمع‌شان را سیر نمی‌کرد برای جذب بخش ناچیز درآمد مردم برنامه چیدند و در گسترش و توسعه مصرفی کردن جامعه ایرانی، به رقابت با یکدیگر برخاستند. کار از ورود کالاهای رفاهی ساخته‌شده در خارج شروع شد و به‌تدریج به دایر کردن کارخانه‌ها و کارگاه‌های مونتاژ رسید...

با توجه به شعار انتخابی سال توسط مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) به نظر می‌رسد که بررسی عملکرد دولت فعلی در کاهش تورم و رونق تولید برای اخذ سیاست‌های صحیح، خالی از لطف نباشد، زیرا این دولت، هدف اقتصادی اولی خود را در سال 92 کاهش تورم و رونق تولید معرفی کرد. در بررسی عملکرد چند ساله دولت آقای روحانی، سوالی پیش می‌آید؛ چرا با وجود تورم پایین در اقتصاد کشور بین سال‌های 92 تا 96 اتفاقی برای تولید نیفتاد و نتوانستیم از رکود خارج شویم؟

برای تحقق شعارهای سال، مسئولین هم نقش خاص خود را دارند ولی برخی مسئولین با استفاده از اصطلاحات پیچیده و توسل به آمار و داده‌های گسترده از پاسخگویی می‌گریزند. لذا عامه مردم نسبت به وظایف، و وضعیت پیش‌برد اهداف توسط دستگاه‌های حاکمیتی جهل دارند و در نتیجه مطالبات عمومی آنان پاسخی درخور نمی‌یابد. بدین جهت وجود افرادی که بتوانند خیرخواهانه، به واکاوی علمی مسائل پرداخته و زمینه مطالبه‌گری تخصصی را فراهم سازند ضروری است.

توسعه تولید ملی، یگانه راهبرد برون‌رفت اقتصاد ایران از رکود تورمی در سال 1398 است. در این مسیر، افزایش کیفیت نظام تصمیم‌گیری کشور، دارای بالاترین اهمیت است.

برای ارائه یک تعریف و هویت‌بخشی به یک مفهوم باید جامعیت و مانعیت لحاظ شود. یعنی نه آن‌قدر گسترده باشد که همه مفاهیم را در خود جای دهد و نه آن‌قدر مضیق که نتواند ابعاد مختلف مفهوم را به‌خوبی برساند.