سال 99، برهه سختی و ابتلا برای خانواده‌ها بود و البته گوهر خانواده ایرانی و کارکردهای پنهانش بار دیگر آشکار گردید؛ در کنار برخی اقدامات فرعیِ متولیان اصلی حوزه خانواده همچون معاونت زنان ریاست جمهوری و عدم توجه شایسته آن‌ها به مقوله کاهش سن ازدواج، افزایش جمعیت، و تحکیم خانواده، کشور شاهد گامی رو به جلو در سیاست‌گذاری خانواده با تدوین طرح جوانی جمعیت و تعالی خانواده توسط نمایندگان مجلس یازدهم و برخی فعالان خودجوش و مردمی حوزه جمعیت بود.

حوزه سلامت در یک سیر تاریخی، از حاشیه دنیای سیاست‌گذاری، به متن آن رسیده است. می‌دانیم که هر تغییری حاصل یک تفکر انتقادی به وضع موجود و یا تکمیل‌­کننده آن است و این تغییر، محصول افزایش اهمیت سلامت در بدنه حاکمیت و نخبگان تصمیم‌­گیر و تصمیم‌­ساز بوده است. دلایل و شواهد بسیاری گویای این امر هستند که در این یادداشت از چهار منظر به این موضوع پرداخته خواهد شد.

بخشی از سیاست معاصر این مرزوبوم، گره خورده به سیاست‌بازان نااهلی است که بدون داشتن صلاحیت‌های لازم از همه فیلترهای نظارتی و انتخابی، گذشته و بر مسند قدرت تکیه زده‌اند. به نظر می­‌رسد تحقق انتخاب درست در انتخابات ۱۴۰۰، جز با شناخت آثار و تبعات انتخاب‌های نادرست گذشته و عبرت گرفتن از آن‌ها ممکن نباشد. تاریخ انقلاب اسلامی درس‌هایی ناب را از آسیب‌هایی که کاندیداهای نادرست به انتخاب درست مردم زده­‌اند، به تصویر کشیده است.

زمانی که رأیی در صندوق ریخته می‌شود، درواقع از موقع نوشتن رأی تا انداختنش تنها دقایقی طول می‌کشد ولی این انتخاب باعث می‌شود که قوه اجرایی کشور، یعنی قلب همه تحولات کشور، برای چهارسال با یک خط و مشی مدیریت شود. خط مشی‌ای که می‌تواند درست باشد یا نادرست.

با توجه به ضرورت هماهنگی میان قوا و هم‌افزایی بخش‌های مختلف اداره کشور از تصمیم‌سازی تا تصمیم‌گیری و اجرا، انتخابی مطلوب و در راستای منافع مردم است که سازگار و هماهنگ با مسیر اصیل انقلاب، قوای دیگر و سایر نهادهای نظام اسلامی باشد.

یکی از مسائلی که باید در مدیریت جهادی مورد بحث و بررسی جدی قرار بگیرد، رابطه بین بروکراسی و مدیریت جهادی است. آیا بروکراسی مانعی برای مدیریت جهادی تلقی می‌شود یا کمک‌کار است و یا اینکه اصلاً مدیریت جهادی باید در خدمت بروکراسی قرار بگیرد؟

افراد به کدام دلیل (ها) خود را برای تصدی ریاست جمهوری نامزد می‌کنند، درحالی‌که اقبال به آن‌ها و شاید قبل از آن شناخت نسبت به آن‌ها و شایستگی‌های ابتدایی‌شان بسیار پایین است. این‌ها افرادی هستند که به غلط خود را کاندیدا می‌کنند که در اینجا کاندیدای نادرست می‌نامیم‌شان. در این نوشته سعی داریم به ریشه‌یابی علت حضور کاندیداهای نادرست برسیم.

با پایان دوره هشت ساله دولت تدبیر و امید و با توجه به وضعیت کشور در عرصه سیاست خارجی اتخاذ راهبردهایی در عرصه سیاست خارجی کشور ضروری به نظر رسیده که در دوره پساروحانی باید مورد توجه قرار بگیرد.

انتخابات و مشارکت در سال پیش‌رو از مهم‌ترین دغدغه‌های دلسوزان به انقلاب است. حتما می‌‌توان برای انتخاب‌ها گزینه بهتری درنظر گرفت، اما به‌نظر می‌‌رسد در جمهوری اسلامی ما باید همیشه بنده مشارکت مردم باشیم.