دو ماهی است عزم نوشتن نامه‌ای برایت کردم. همه روزها و شب‌هایی که سپری شد در این گمان بودم که چه بنویسم و چه بگویم که برازنده‌ات باشد. چه قلم زنم که لقمان‌گونه بماند و مفید بنماید. گاه وقت و گاه ناوقت مطالبی به ذهنم خطور می‌کرد از آرمان‌ها و اهداف، از بایدها و شایدها، از بودن‌ها و نبودن‌ها. نوشتم و نگاشتم.

پژوهشگر هسته تعلیم و تربیت مرکز رشد دانشگاه امام صادق(ع) در یادداشتی به نقد دخالت وزیر علوم در پروسه جذب معلمان و تلاش وی برای تامین معلم مدارس از میان فارغ التحصیلان دانشگاه های وزارت علوم پرداخت.

در دهه‌های گذشته بسیاری از بانک‌های مرکزی با اتخاذ سیاست‌هایی سعی کرده‌اند تا اعتبارات بانکی را به سوی اهداف خاصی هدایت کنند که هم وجه کمی آن مدنظر بوده است و هم وجه کیفی آن. به عبارت دیگر سوال این جاست که بانک‌ها به چه میزان اعتبار خلق کنند و این اعتبارات را به چه فعالیت‌هایی اختصاص دهند؟ طبق این سیاست، تخصیص اعتباراتِ به تازگی خلق شده به فعالیت‌های ناپایدار و مضر برای اقتصاد مانند امور سفته‌بازی در بازارهای مالی ممنوع بود.

برادران عزیز، زندگی دانشجویی را بخش اصلی دوره «رشد اجتماعیِ» خود بدانید. عموماً دوره دانشجویی را با دوره دانش‌آموزی مقایسه می‌کنند اما به نظر بنده دانشجویی در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به سبب سکونت همه دانشجویان در اقامتگاه دانشگاه و صمیمیت میان بچه‌ها، نوعی زندگی است که بایستی با زندگی در خانواده مقایسه شود.

 آن زمان می‌توان به معنای واقعی کلمه از یک «جنبش» در سطح اجتماعی در یک جامعه اسلامی سخن گفت که «فکر اسلام ناب» به نحو گسترده و در میان عامه دانشجویان گسترش یابد که حداقل فعالین مرکزی تشکل‌های دانشجویی، خود حامل یک ایده و تفکر مدلل، ریشه‌ای و اصولی باشند و این تفکر ضمن ظهور و بروز در خلق‌وخوی آن‌ها، موجب جذب عامه دانشجویان به این سبک و سیاق زیستن باشد. مسئولیت‌پذیری، ایجاد حس تعهد اجتماعی و درنهایت یافتن معنای زندگی در این سلوک، ثمرات این جنبش اصیل عدالتخواهانه خواهد بود.

در واقع، دانشگاه در سال‌های اخیرش، حرفه‌ای‌تر شده است و سعی می‌کند با تمام شاخص‌ها و معیارهای بیرونی خود را معرفی کند و مؤثر نشان دهد و به نوعی توجیه کند. از آن سو، با این‌که به امر تربیت توجهی بیشتر شده است، اما نه در قالب متناسب وجهه و ساخت مورد نیاز بلکه عموماً به صورت تک نسخه‌ای با شاخص‌های نقطه‌ای عنایت می گردد و از آبشخور اصلی امر تربیت، که همان تولی‌گری و تولیت است، دور یا خالی شده‌ایم. پس لازم است توجه شود که مدیریت در هیچ زمانه‌ای جایگزین تولیت نبوده و هر کدام کارکرد خود را دارند، ضمن اینکه در توجه بیشتر به مدیریت و غفلت از تولیت، شاید به مقصدی که می‌خواهند برسیم ولی به مقصدی که می‌‎خواستیم، نرسیم.

به همت هسته عدالت پژوهی مرکز رشد، آیین رونمایی از شماره هفتم نشریه «تأملات رشد» با مسئله محوری «کنکور» و ارائه پیشنهادیه خط مشی «جایگزین کنکور» برگزار می شود.

وقتی پیرامون تحریم اخبار و یا گزارشاتی می شنویم به ذهنمان مصادیقی تبادر می شود، به طور مثال تحریم‌های اقتصادی با انواع و اقسام آن، مالی _ بانکی، بیمه،حمل و نقل و فروش نفت و ... یا تحریم تسلیحاتی و نظامی یا تحریم‌های فناوری یا تحریم‌های فرهنگی و تحریم‌های سیاسی و یا تحریم‌های رسانه‌ای. این یادداشت براین موضوع تمرکز دارد که باید ذهن ما مقداری کلان تر و با عمق بیشتری به موضوع تحریم توجه کند و صرفاً تحریم های اقتصادی و یا موارد فوق الذکر را مورد توجه قرار ندهیم، چرا که این بحث خود بخشی از پازل دشمن است که می خواهد ذهن ما را فقط درگیر این نوع از تحریم های ظاهری کند و به پشت پرده تحریم‌ها فکر نکنیم و در واقع در زمین بازی که آنها طراحی نموده اند بازی کنیم و به دنبال راهکارهای دور زدن تحریم ها باشیم.

در روز دانشجو، اين سؤال قابل طرح است که ما از کدام دانشجو صحبت مي‌کنيم و تعريف دانشجو چيست؟ شايد از نظر عده‌اي، اين سؤالات، بحث نظري بي‌فايده‌اي باشد. از نظر اين عده، مهم آن است که دانشجو خوب درس بخواند، چه بدانيم تعريف دانشجو چيست و جايگاه نظري او کدام است و چه ندانيم.