با توجه به ضرورت هماهنگی میان قوا و هم‌افزایی بخش‌های مختلف اداره کشور از تصمیم‌سازی تا تصمیم‌گیری و اجرا، انتخابی مطلوب و در راستای منافع مردم است که سازگار و هماهنگ با مسیر اصیل انقلاب، قوای دیگر و سایر نهادهای نظام اسلامی باشد.

یکی از مسائلی که باید در مدیریت جهادی مورد بحث و بررسی جدی قرار بگیرد، رابطه بین بروکراسی و مدیریت جهادی است. آیا بروکراسی مانعی برای مدیریت جهادی تلقی می‌شود یا کمک‌کار است و یا اینکه اصلاً مدیریت جهادی باید در خدمت بروکراسی قرار بگیرد؟

افراد به کدام دلیل (ها) خود را برای تصدی ریاست جمهوری نامزد می‌کنند، درحالی‌که اقبال به آن‌ها و شاید قبل از آن شناخت نسبت به آن‌ها و شایستگی‌های ابتدایی‌شان بسیار پایین است. این‌ها افرادی هستند که به غلط خود را کاندیدا می‌کنند که در اینجا کاندیدای نادرست می‌نامیم‌شان. در این نوشته سعی داریم به ریشه‌یابی علت حضور کاندیداهای نادرست برسیم.

با پایان دوره هشت ساله دولت تدبیر و امید و با توجه به وضعیت کشور در عرصه سیاست خارجی اتخاذ راهبردهایی در عرصه سیاست خارجی کشور ضروری به نظر رسیده که در دوره پساروحانی باید مورد توجه قرار بگیرد.

انتخابات و مشارکت در سال پیش‌رو از مهم‌ترین دغدغه‌های دلسوزان به انقلاب است. حتما می‌‌توان برای انتخاب‌ها گزینه بهتری درنظر گرفت، اما به‌نظر می‌‌رسد در جمهوری اسلامی ما باید همیشه بنده مشارکت مردم باشیم.

سال‌هاست که رهبر انقلاب در پیام نوروزی نامی را برای سال جدید اعلام می‌نمایند و از عموم دست‌اندرکاران نظام می‌خواهند تلاش خود را در سال جدید بر محقق کردن نام یا شعار سال متمرکز نمایند. آنچه از دید عموم جامعه اتفاق می‌افتد این است که بلافاصله موجی رسانه‌ای در صداو‌سیما و تابلوهای تبلیغاتی کشور آغاز شده و پس از مدتی تابلوهای تبلیغاتی از سطح شهر جمع‌آوری شده و جای خود را به تبلیغات روزمره می‌دهد. این روند نام‌گذاری سال و مشاهده فعالیت‌های تبلیغاتی موجب می‌شود که این سوال در ذهن عموم جامعه ایجاد شود که آیا نام‌گذاری سال فایده‌ای هم داشته و دارد؟

فرایند انتخابات ریاست‌جمهوری را می‌توان در چهار گلوگاه (کاندیدای درست، غربال و گزینش درست، اعلان و تبلیغ درست، انتخاب درست) بررسی نمود، به طوری که اگر در هر کدام کار به درستی و صواب انجام پذیرد و به کانال بعدی رود، میزان خطا برای کارآمدی فرایند انتخابات به حداقل ممکن می‌رسد

از مهم‌ترین متغیرهایی که در انتهای هر سال، تعیین آن فرایندی پیچیده را طی می‌کند، نرخ حداقل دستمزد سال آینده است. اما آیا طی سال‌های گذشته حداقل دستمزد به اندازه، افزایش هزینه‌های یک خانوار شهری رشد داشته است؟

فهم اشتباه از عدالت، تجویزهایی اشتباه در جامعه‌سازی و حکمرانی جامعه نیز داشته است. از عوارض چنین نگاهی، حاکمیت نگاه صدقه‌محور سرمایه‌دارانه یا سیاست‌های رابین هودی به جای استقرار ساختارهای عادلانه حاکمیت تولید، حفظ و گردش ثروت در جامعه است.